Eimreiðin - 01.12.1922, Qupperneq 88

344
DR. LOUIS WESTENRA SAMBON
EIMREIÐIN
LæknisfræÖin tekur manninn allan í þjónustu sína vegna þess
að viðfangsefni hennar er maðurinn allur«. »Maðurinn allur«
er vissulega stórt viðfangsefni, og ekki stórum einfaldara en
heimurinn allur, því að maðurinn er einskonar vasaútgáfa af ver-
öldinni og skilst því ekki til fulls nema í sambandi við heim-
inn, sem hann er útdráttur úr. I læknisfræðinni, sem fæst við
manninn allan, eru náttúruvísindin og mannvísindin tengd ótelj*
andi þráðum, og það er því ekki óeðlilegt, að margir víðsýn-
ustu og fjölhæfustu vísindamennirnir hafa verið fulltrúar lækn-
isfræðinnar.
Einn af slíkum mönnum er Dr. Sambon, sem eg ætla að
segja lesendum Eimreiðarinnar lítið eitt frá, sem formála fyrir
grein þeirri, er birtist eftir hann í þessu hefti.
Dr. Louis Westenra Sambon er fæddur á Ítalíu (1871?), af
frönskum, ítölskum, enskum og dönskum ættum. Faðir hans
var franskur í föðurætt, en ítalskur í móðurætt. Móðir hans var
ensk, skyld skáldinu Charles Dickens og komin af hinum fræga
danska siglingamanni, Vitus Bering. Faðir hans, er barðist sem
fríliði í her Garibaldi, var frægur fornfræðingur, einkum mynt-
fræðingur. Svo er um afa hans, og bróður, sem enn lifir. Af
uppvaxtarárum sínum segir dr. Sambon í einum fyrirlestri
sínum, meðal annars; »Þegar eg var drengur, bjó eg aðallega
í Neapel, og Vesúvíus með skýinu sínu, er líktist furutré, var
mér jafnheilagur og Fuji-San er fólkinu i Tokyo og Voko-
hama. Það var læknir, dr. Johnstone Lavis, er fyrstur kendt
mér að lesa í hinni miklu steinbók. Með honum stundaði eg
jarðfræði Campaniu, safnaði steingervingum í Appennínafjöllum,
gerði uppdrátt af hraunstraumum Sommafjallsins og athugaði
smágos gufu og hraunleðju úr gíg Vesúvíusar.
Sædýrabúrið (aquarium) í Neapel, dýragarðurinn í London,
þjóðmenjasafnið í Neapel og British Museum hafa hvert af
öðru verið aðal fræðslu- og skemtistaðir mínir. Eg á prófes-
sor Gasco heitnum að þakka áhuga minn á öllu, er snertir
dýrafræði, föður mínum ást mína á list og fornmenjafræði. Eg
lék mér löngum að forn-rómverskum peningum og lömpm11
úr brendum leir, eins og aðrir drengir leika sér að skilding-
um og tígulsteinum. Uppáhaldsmyndabækur mínar voru náttúru-
saga Buffons og hið mikla safn: fjögur hundruð grísk skrautker.