Eimreiðin - 01.07.1924, Síða 10

202
JOHN MILLINGTON SVNGE
EIMREIÐ>n
glettnisbrosið í munnvikjunum, eldinn í augunum og fremur
smágjörvan vöxt, svipaði honum þó fult eins mikið til Skot2
eins og Ira . . . «.
I kvæði sínu Biography (Æfisaga) lýsir Masefield honum
aftur þannig:
Jeg sakna þln frá fornum ferðalögum
um fámenn strætin, eftir náttmál, heim;
þú áttir firn af yndislegum sögum,
svo ömurleiki nætur hvarf með þeim
sem lögreglunnar fótatak I fjarskann. —
Jeg fann í sál þér Ioga heilagt bál,
sem lýsti upp veruleikans myrku myndir.
Hve máttugt streymdu andans geislalindir!
Synge varði tíma sínum betur í Lundúnum en hann hafði
gert í París, því nú hafði hann fundið dýran hæfileika, sem
að eins þurfti að þroska. í lok ársins 1902 hafði hann fuH'
samið tvö stutt leikrit In the Shadow of the Glen (í skugS3
dalsins) og Riders to the Sea (Þeir sem særinn kallar). Leik-
rit þessi voru ekki skrifuð, heldur vélrituð á gamla og úrelta
ritvél, sem Synge átti og notaði. Hann skrifaði aldrei nokkurn
staf, heldur vélritaði hann alt sem hann samdi. Rit sín samdi
hann ekki í sveitahéruðum og sjávarþorpum Vestur írlands,
þótt þaðan fengi hann mest efnið. Sennilega hefur hann litið
á ferðir sínar út í fámennið sem tækifæri til innblásturs og
áhrifa, en til þess að geta fært hugðarefni sín í hinn fagra
búning listfengs máls og stíls, hefur hann talið hagkvæmast
að dvelja fjarri þeim stöðvum, sem gáfu honum söguefnin. I
fljótu bragði virðist það dálítið einkennilegt, að hann skyld1
semja rit sín í Lundúnum og Dublin, þegar stormar og stór-
brim frá Araneyjunum fóru hamförum um hug hans. En hefði
hann ekki gert þetta, má gera ráð fyrir, að byggingin í skáld-
skap hans hefði ekki orðið jafn örugg og samræm eins og
raun ber vitni um. Hlutföllin hefðu kunnað að raskast. Honum'
»
hefði ef til vill ekki tekist að sambræða jafn haglega orð og
andsvör þeirra manna, sem hann lætur tala sínu dásamlega
máli í leikritunum. Með þessari aðferð sinni sá hann sér aetíð
tækifæri til að hugsa ljóst og út í æsar.
Aður en fyrsta leikrit hans The Shadow of the Glen var