Eimreiðin - 01.07.1924, Qupperneq 15

E'MREIÐIN
jOHN MILLINGTON SYNGE
207
Sorgarleikurinn Riders to the Sea er saga þeirra, sem lifa
a útjöðrum hins bygða heims og eiga sífelt í höggi við æðis-
9engin náttúruöflin. Þeir verða að heyja grimma baráttu og
þeirra er einmanalegt og erfiðleikum bundið; trú þeirra er
emkennileg náttúrukend, eldri en kristindómurinn og lífseigari
en nokkur opinber trúarbrögð. Patrekur og fylgismenn hans
Sátu ekki útrýmt fornum heiðindómi til fullnustu er þeir kristn-
u^u Irland, því eins og í öðrum löndum samlagaði kirkja hans
Sl9 helgivenjum þeim og trúarsiðum, sem fyrir voru. Finna
^á fagurt dæmi þessa víða í kirknanöfnum á vesturströnd Ir-
^nds og á Suðureyjum. Á Barra-ey í Suðureyjum er lítil
k'rkja kölluð Hafstjarna heilagrar guðsmóður. Vera má að
^essi samlögun katólskunnar við trúarsiði úr heiðni skýri þann
anda undirgefninnar, sem fram kemur í orðum gömlu kon-
Unnar í leik Synges. Sonur hennar skyldi fá djúpa gröf:-
lHvað ættum við að heimta meira?« segir hún. »Enginn lifir
UlT1 aldir, og við verðum að láta okkur það lynda«.
Hyrir þessa tvo leiki varð Synge frægur leikritahöfundur.
^eð þeim hafði hann sýnt, að hann var maður til að semja
skáldrit, sem höfðu mikilvæga þýðingu fyrir þjóðlega vakningu
^ra> og kom nú í ljós, hve Yeats hafði verið hollráður, er þeir
Synge hittust fyrst í París. Synge hafði fundið köllun sína við
^að að umgangast óbreytt alþýðufólk. Það átti því vel við, að
iHkhúsið tæki Yeats og Lady Gregory í lið með sér, er sjá
skyldi írlandi fyrir þjóðlegum leik. Þau þrjú, Veats, Lady
Qregory og Synge mynduðu síðan hina einkennilegustu sam-
krasðslu, því þau áttu ekkert sameiginlegt annað en fullan
skilning á hlutverki því, sem fyrir þeim lá. Synge var að
^órgu leyti þunglyndur og bölsýnn, ekki laus við að beita
káðinu helzt til óvægilega stundum — en það tafði fyrir vin-
s®ldum hans — átti í sífeldum erjum við andstæðinga, var stund-
Uln hneigður til andlegs eyrðarleysis og vissi vart á hvern hátt
kann skyldi fram flytja þær hugsjónir, sem fyltu sál hans,
stundum í ándstöðu við broddborgarana í Dublin, stundum
friáður af heilsuleysi og ugg um óumflýjanleg örlög, sem hann
[ann nálgast og reyndi ekki fremur að forðast en Maurya í
e,k hans, Riders to the Sea. Hefði hann lifað á annari öld
1119 vera að hqnn hefði orðið umferðasöngvari, einskonar Sí-