Eimreiðin - 01.07.1926, Síða 18

194
STJÓRNMÁLASTEFNUR
EIMREIÐ'^
eigin lífi og afkvæmisins, er þau eignast. En þessar lífsnauð'
synjar eru: fæði, klæði og húsnæði, og það jafnt hvort me1111
eiga heima í hinu eilífa sumri Sandwichseyja eða hérna norð
ur í Köldukinn. Það þarf minna að borða í hitabeltislöndunum
en hér á íslandi, og það þarf hvorki eins hlý klæði þaf n®
vandað húsnæði, en þetta þrent, sem í þessari ritgerð er ne>
einu nafni lífsnauðsynjar, þarf alt að einu fyrir því alstað3r’
hvernig sem loftslagið er.
En því kaldara sem það er, því hlýrri klæði og því van
aðra húsnæði þarf, svo bersýnilegt er, að útvegun lífsnau
synjanna er að jafnaði því mikilvægara atriði í lífi þjóðann3’
því erfiðari lands- eða loftlagsskilyrði sem þær eiga við að bua>
Hér hjá okkur getur enginn verið klæðlítill eða búið v
lítið húsaskjól nema líða illa. Og borða þurfa menn hér, e
síður en annarstaðar.
_ qQ
Hafi menn ekki lífsnauðsynjarnar, verður starfið minna ^
lífið og gleðin í landinu minni. Lífsnauðsynjarnar eru þvi
sem fyrst þarf að hugsa um. En hvernig er því nu
hvort hafa allir íslendingar nóg að borða? Eiga allir Isln
ingar kost á að klæðast hlýjum og smekklegum fötum ■ ” ?
ast allir íslendingar við í heilnæmum og vistlegum híbýlunl
Minni kröfu gerir enginn fyrir þjóðina en að hver ma ^
eigi kost á þessu þrennu, og þó er mjög langt frá þvl’
hver maður geti veitt sér og sínum þetta. j
Nokkurn hluta ársins að minsta kosti eru mörg ÞuS
íslendingar, sem ekki hafa fyllilega nóg að borða, og ósue .
lega æfi ætti sá maður, sem heyrði svo vel, að hann n
varið'
þann
sárs'
öll börnin, sem grátandi eru að biðja móður sína um
mat, sem hún á ekki til, eða sæi svo vel, að hann sæi ^
aukasvip allra mæðranna, sem þurfa að neita börnunum s>
um bita. a|jjr
En þó það kunni að vera nokkur hluti ársins, sem á
hafa nóg að borða, þá er það víst, að þúsundir manna ^
landi eru klæðlitlir, altof klæðlitlir árið út. Það eru e^1 eJlga
ungis fullþroska og starfandi fólk sem er það, heldur ^
að síður börnin og gamalmennin, sem sízt mega vera
Og þúsundir og aftur þúsundir eiga heima í híbýlum, sen1
langt neðan við það, sem heilsufræðin leyfir að minst se-