Eimreiðin - 01.07.1926, Síða 80

256
URÐARDÓMUR
eimreidiN
Nú þagnaði Þórður og strauk sér um munninn með hend-
inni, svo saup hann á kútnum og byrjaði aftur:
»Fyrst ég er farinn að rifja þessa atburði upp, er bezt að
ég segi frá þeim, eins og þeir voru. Ég er ekkert skáld, en
við tækifæri eins og þetta langar mig stundum til að vera
skáldlegur. En þú verður að láta þér nægja hversdagslega
sögu af algengum viðburðum. Ég hef engum sagt frá þessu
fyrri en nú, og ég hef sjaldan um það hugsað í mörg
herrans ár — — —
/
— — — Þegar fór að líða á fyrra haustið, sem ég var i
Tungu, fórum við Hildur að taka hvort eftir öðru. Það byrjaði
frá hennar hendi með rökkurgáska. Mér þótti gaman að þessu.
Ég var svo hégómlegur, að mér fansf ég vaxa við þetta. En
við og við hugsaði ég til Rósu, og ég gat ekki að því QeX<l'
að mér fanst hún verða lítil við hlið Hildar. Stundum leið
mér þó ekki vel þessa mánuði. Ég fann að einhverjar byh'
ingar stóðu fyrir dyrum, en það sem nýtt er og óþekt veldur
stundum kvíða. Mynd Rósu fölnaði meir og meir. Þegar eg
stóð yfir sauðunum inst inni í dalnum, hugsaði ég stöðugt um
Hildi. Ég hlakkaði til að sjá hana þegar heim kæmi, heyra
hana tala og hlægja. Tunglskinið á kvöldin og norðurljósa-
dýrðin minti mig á Hildi. Hún var yfirleitt altaf í huga mínum-
Þegar Iiðið var nokkuð fram á veturinn, fór ég að taka
eftir því, að framkoma Hildar við mig var farin að breytast-
Hún fór að verða beiskyrt og hæddi mig stundum ónotalegn'-
einkum þegar aðrir heyrðu til. Þetta særði mig, en varð mef
ekki undrunarefni.
Svo var það skömmu eftir hátíðar, tunglskinskvöld nokkurt. Eg
gekk heimleiðis frá beitarhúsunum. Leiðin lá út dalinn meðfrarn
stöllóttu hamrabelti. Ég var þreyttur og ánægður. Allan dagmn
hafði ég verið inni á afréttum að leita, því ég hafði mist nokkra
sauði fyrir fáum dögum. Mér hafði hepnast að koma þeim í huS
um kvöldið. Góða veðrið gerði líka sitt til að létta mér í skapn
Þá heyrði ég alt í einu að talað var til mín, og þegar e3
leit til hliðar sá ég Hildi uppi á klettinum, sitjandi á breiðu01
stalli. Ég klifraði upp til hennar. Hún þagði og horfði á mið1
Augnaráð hennar var kynlegt, og mér þótti það óþægilegk =
tók upp vasaklútinn, snýtti mér og sagði: