Eimreiðin - 01.04.1931, Blaðsíða 56

160
DR. JEAN CHARCOT
eimreiðiN
En þá fréttist, að Amundsen væri kominn heim heill á húfi-
— Charcot urðu þetta nokkur vonbrigði, því að hann hafði
hlakkað til að kynnast einnig norðurheimskautslöndunum.
Hann fékk skipun um að halda áfram rannsóknum sínum í
námunda við Færeyjar, Jan Mayen og Island. Ferðinni var
fyrst heitið til Færeyja, og þaðan fór skipið til Jan Mayen.
Þar heimsótti dr. Charcot Ioftskeytamennina norsku, og sögðu
þeir honum meðal annars, að árinu áður hefði danskur leið-
angur, undir forystu Bjerring-Petersens, farið til Scoresbysunds,
sumpart til vísindalegra rannsókna, sumpart til þess að undir-
búa þar nýbýli, því að Danir ætluðu sér að flytja — og gerðu
það Iíka sama ár — 90 Grænlendinga frá Angmagsalik til
Scoresbysunds, til þess að koma í veg fyrir, að Norðmenn
eða aðrar þjóðir köstuðu eign sinni á austurströnd Græn-
lands. En Ioftskeytamennirnir sögðu honum jafnframt, að þeir
væru hræddir um, að eitthvað hefði komið fyrir Bjerring-
Petersen, því að þótt hann einungis hefði haft með sér til
Grænlands tæki til að taka á móti skeytum frá þeim, þá
fyndu þeir einhvern veginn á sér, að upp á síðkastið hefði
eitthvað verið að þar eystra, og voru þeir hræddir um að
ekki væri alt með feldu.
Þó að dr. Charcot hefði enga heimild til að fara til Græn-
lands, þá vissi hann, að ráðuneytið frakkneska mundi ekki
finna að því, að hann reyndi að liðsinna mönnum í lífsháska.
Hann stefndi því skipi sínu til Scoresbysunds. Ferðin gekk
ágætlega, því að það vildi svo vel til, að þetta ár voru ekki
neinar verulegar tálmanir af hafís, og var þetta í fyrsta sinni,
að frakkneskt skip varpaði akkeri við austurströnd Grænlands.1)
1) Reyndar hafði frakkneskt skip, „La LiIloise“, farið til austurstrandar
Graenlands árið 1833, en týnst, og með því að þetta hafði nokkra þýð'
ingu fyrir ísland, skal stuttlega minst á það hér, þótt ekki komi það
beinlínis efni þessarar greinar við. Jules de Blosseville, sem síðar varð
skipherra á „La Lilloise" hafði þrábeðið stjórnina að gera út leiðanguf
til norðurheimsskautsins undir forustu hans. En honum var neitað og
að nokkru Ieyti til þess, að friða hann, var hann gerður að skipherra á
„La Lilloise“, sem átli að vera eftirlitsskip með frakkneskum fiskiskipun1
við strendur íslands. En þegar hann var kominn í Danmerkursund, 9al
hann ekki stilt sig um að kanna austurströnd Grænlands, og komst þvl