Eimreiðin - 01.07.1941, Qupperneq 75

EllIREIÐIX
Á KALDADAL
299
p ræða, sem ekki helzt nema fáein ár, en ekki er það líklegt.
r;inivinda viðskiptanna í heiminum er slík, einkum að því
01» lr
^einur til kasta flugtækninnar, að hér eftir virðist einbúinn
1 ^tlantshafi ætla að verða tengiliður milli tveggja heimsálfa
°8 jafnvel miðstöð samgangnanna um höfin og yfir höfunum
a °®ru hálfhveli jarðar.
Máninn varpar geislum sínum af alheiðum himni yfir Tinda-
. 'a^a °g véfur fjöll og' dali í sitt draumfagra skrúð. Undir
a '■kanum neðan við tjaldið okkar niðar kvíslin undurhægt
Þýðlega. Annars er allt hljótt. Þögnin er djúp og næstum
v> eins og hún vaki yfir ókunnu lífi, sem með þessari öræfa-
attúru búi. Og áður en varir hefur vængur svefnengilsins
n,)itið ferðlúinn göngumanninn, og draumurinn um þetta líf,
1 Islenzka öræfaþögnin geymir, nær tökum, um þetta hljóða
53 ^yrrláta líf, svo ólíkt því lífi, sem lifað er liti í hinum há-
asania heiini. Umhverfið leysist upp í nýjar og annarlegar
in". , r* ^'®asta sjálfráða sk ynjunin er frá geislaleik tungls-
. a vatninu fram undan tjaldskörinni. Svo þurrkast hún
ani§ llt> og draumvitundin tekur við. En ef til vill er þetta
draumur:
.1Ila andir fjallinu stendur sveitabær með grænunr gras-
Þek
inn
.Hun og mörgum stafnþiljum fram á hlaðið. Umhverfis bæ-
Se karl
ei sle8ið tún. Það er verið að hirða síðustu sáturnar,
°g konu við bindingu, en unglingar raka dreif og leggja
1)agga. Maðurinn tekur baggann bundinn, varpar honum
tiii ' lauest sér og ber heim að hlöðuopi ofan við fjárhús á
i íp1111.' Það er sólskin og hiti. Fjöllin standa há og tignarleg
lo» * Pltla mu®11 umhverfis grösuga sveit. Kyrrð er á og stafa-
je^1 a Vatninu fyrir neðan túnið. Nokkur börn leika sér að
seini ^61 ' Þnfunum. Allt andar friði, farsæld og nægju-
og .■ menn °S málleysingjar. En allt í einu heyrast dunur,
^ aðiu en varir hefur skriða fallið úr fjallinu fyrir ofan
an , 1 °g hulið hann og túnið aur og grjóti. Eg hrekk upp með
°g s*lum °g ht út um tjalddyrnar. Það er bjartur dagur, logn
er ,lslvln’ en innan frá Langjökli heyrist brak og dynkir. Það
þg^t ^^jnkulhnn að leika sitt tröllaspil, og náttúrlega hefur
a hiakhljóð hans blandast í vitund minni og valdið hinum
*8Uegn draumórum.