Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1941, Side 116

Eimreiðin - 01.07.1941, Side 116
340 ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL eimbbiðin ar skynsamlegar skýringar á þessari heimskulegu breytni okkar, og við höldum, að við séum frjáls gerða okkar. En það er rangt. Við erum undir áhrifum, eins og dáleiddir menn, og leggjum rangan skilning í, hvað frelsi og frí- vilji er, sem aftur sýnir vel hve vilji okkar er máttvana. Eins og heimspekingurinn Spinoza sagði, er hugmyndin um frívilja ekkert annað en blekkjandi vanþekking á or- sökunum að vali okkar. Og hversu satt reynist þetta ein- mitt oft og einatt í öllu lífi okkar! Hugsunin um það, að við hefðum getað breytt öðru- vísi en við gerðum, sýnir hvorki né sannar, að maður sé gæddur frívilja. Ég hef til dæmis nokkrum sinnum dá- leitt lækna, sem voru þess full- vissir eftir á, að þeir hefðu getað opnað augun, þegar ég skipaði þeim að hafa þau aft- ur. Þeir sögðust bara ekki hafa kært sig um að opna þau. Þeir ásettu sér svo að opna þau næst, er ég gerði á þeim sönm tilraun, en allt fór á sömu leið. Þeir opnuðu ekki augun. Eftir minum skilningi er þetta sönnun þess, að frí- vilji er enginn til. Hins vegar er það augljóst mál, að marg- falt meira gætir þess, hvað maður er öðrum háður í dá- leiðslu en vöku, en jafnfranit getur dávaldurinn stórkost- lega styrkt vilja hins dáleidda og' orðið honum til blessunar og bóta á mörgum sinnum á- hrifameiri hátt en unnt er i vöku. Aðstoðarmenn okkar, þeiv er hlustað höfðu á viðræðurn- ar, voru nú víst farnir að halda, að við værum einhverj- ar yfirnáttúrlegar verur, og kom nú einn þeirra með Þa uppástungu, að við skyldum dáleiða sig. Við féllumst a þetta, og dáleiddi meistarinn hann, en aðeins laust, svo að hann myndi allt eftir á, sein gerðist. Honum var nú sagt* að eftir að hann valcnaðn mundi hann draga hött á höf- uð sér niður fyrir eyru, og vai’ hann látinn skrifa þessi fyrir- mæli á pappírsblað. Síðan var hann vakinn, blaðið fengið honum samanbrotið og hon- um sagt að líta ekki á það fýTr en honum væri leyft það. Enn freniur var honum sagt, að nu mætti hann gera hvað sem hann lysti og að hann væri al- veg frjáls allra sinna gerða- Samt sem áður framkvæmdr hann fyrirmælin út í yztu &s' ar og varð mjög hissa, er hann leit á blaðið og sá þar, að hann hafði einmitt framkvæmt það.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.