Eimreiðin - 01.01.1944, Blaðsíða 73

EIMREIÐIN
Lærður leikari.
Eftir Lárus Sigurbjörnsson.
Það var vorið 1927.
Eitt lilýtt kvöld í maí var boðið upp á nýstárlega sýningu í
Konunglega leikhúsinu í Kaupmannaliöfn. Það átti m. a. að
sýna einn þátt úr Fjalla-Eyvindi, síðasta þáttinn. Leikendur voru
tveir Islendingar, nemendur hins konunglega danska leikskóla.
Þeir áttu að sýna, hvað í þeim bjó, bvað þeir böfðu lært. Islend-
ingarnir tveir voru þau ungfrú Anna Borg og Haraldur Björns-
éon. Það ríkti mikil eftirvænting í leikliúsinu, því það var þétt-
skipað íslenzkum áhorfendum, löndum, búsettum í Höfn. Að
leikslokum var lófatakið mikið og almennt, og ég held, að lang-
flestir liinna íslenzku áhorfenda hafi borfið úr leikhúsinu út í
blámóðu vornæturinnar ánægðir í liuga. Hjá einhverjum þeirra
hefur vafalaust vaknað nokkur áhyggja út af því, hvað nú tæki
við fyrir leikendunum tveimur.
Þetta eftirminnilega kvöld böfðu sem sé orðið kapítulaskipti
í leikbússögu okkar. Allt í einu stóð leiksviði okkar til boða að
hagnýta sér starfskrafta leikenda, sem böfðu belgað leiklistinni
allar stundir iífs síns. Hér var leikari og leikkona, sem ætluðu
að leggja stund á leiklistina, ekki aðeins í tómstundum sínum,
heldur eingöngu og jafnvel aðeins í atvinnuskyni. Tiltækið var
svo nýtt, að það hlaut að vekja ugg um afdrif leikcndanna á
leiksviði, sem átti sér eina allsendis örugga erfðavenju: að vera í
emkarekstri viðvaninga. Sá möguleiki var vitaskuld fyrir liendi,
að leiksviðið, sem þau böfðu lært á, myndi bagnýta sér starfs-
krafta þeirra, og það varð bvað snerti leikkonuna. Frá því ung-
frú Anna Borg bvarf héðan að heiman til náms í Danmörku,
lék hún ekki á íslenzku leiksviði nema sem gestur. Hún gerðist
dönsk leikkona og vann stórkostlega listræna sigra.
Það er þess vert að staldra ofurlítið lengur við reynsluleik-
Lvöld íslenzku nemendanna við konunglega danska leikskólann.
Það var nærri sambljóða álit leikdómenda, að ungfrú Anna Borg,
sein lék Höllu, befði ekki leyst það hlutverk eins vel af hendi