Eimreiðin - 01.01.1945, Blaðsíða 39
EIMREIÐIN
Illum hinn illi.
Smásaga.
Eftir Kristmann GuSmundsson.
1 rökkurbyrjun kvöld eitt síðla sumars var maður á gangi á
bæðinni fyrir ofan Reykjavík. Hann var unt miðjan aldur, stór-
vaxinn og kraftalegur, klæddur einkennisbúningi með korða við
blið. Var hann.þungbúinn rnjög og niðursokkinn í liugsanir sínar.
Það var lllum sýslumaður, af almenningi kallaður hinn illi.
Hann bafði þennan sarna dag dæmt unga stúlku til dauða fyrir
Illum sýsluinaður var liarð-
skeytt og miskunnarlaust yfir-
vald, er framfylgdi lagabókstaf
Stóradóms út í yztu æsar. Hann
var því illa þokkaður af alþýðu,
sem óttaðist bann mjög. Dular-
fullt og uggvænt þótti far bans
allt. Því var trúað, að bann
gæti lesið bug manna, og ýmsar
fáránlegar getgátur og sagnir
voru á kreiki um liann. Héldu
sumir jafnvel, að hann væri
fjandinn sjálfur eða einn af
hans nánustu. Vini átti liann
enga rneðal landsmanna, og eins
'ar hann við alla, háa sem lága: faskaldur, en hægur og kurteis
jafnan. Ekki var vitað með vissu, hverrar þjóðar liann var, en ís-
lenzku hafði hann talað og skilið ágæta vel, þegar er liann tók
við sýslunni fyrir tíu árum.
Þótt flestir liræddust hann og liötuðu, báru ýrnsir fyrir honum
þrælsóttablandna virðingu og dáðust að lionum í kyrrþey. Hann
' ar manna fegurstur, hár vexti og svo sterkur, að hann gat rétt
úr skeifu með berum höndum. Enda þótt hann hefði tvo uni
tnorð.