Alþýðublaðið - 09.06.1923, Blaðsíða 3

A£»yfe»OftLAftl*
Konurl
Munið ©itis? að Mðfa
um @más*a smföx>likið.
Bæmið sjálfar um gæðiu.
ðlfosmjðlkiii
er kotuin og verður seld,
bæði gerilsneydd og ógeril-
sneydd, i mjólkurbúðum
okkar og heimkeyrð bæj-
Mjálparstöð Hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. —
Miðvikudaga . . — 3—4 e. —
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 e. --
arbúum að kostnaðarlausu.
Tryggið yður mjólk í mjólk-
urleysinu með því að panta
hana strax í síma 1387.
Mjölkurfélag Reykjavíkur.
Eúmmfltm,
sem sérstaklega er til búið
til viðgerðar á gúmmí-
stígvélum, iœst í
þar sem það er reynt í lækn-
ingastofum háskólanna.
Fréttastofa Ritzaus tiikynnir
frá Lundúnum: Út af fyrirspurn
í neðri deild brezka þingsins
áhrærandi enskan togara, er
tekinn hafði verið við ísland og
dæmdur í sekt, skýrði Mc. Neiii
undir-ríkisritari frá því, að þóft
skipstjóri hefði haldið sig vera
fyrir utan Iandhelgislínuna, hefði
hann játað í réttinum, að hann
treystist ekki að bera brigður á
skýrslu strand varnaskipsins. Ræð-
ismaður Breta hefði verið við-
staddur í réttinum og veitt skip-
stjóra allan stuðning, og þættist
brezka stjórnin sannfærð um, að
alt gerlegt hefði verið gert til
að tryggja skipstjóranum full-
komið réttlæti, og hyggði því
ekki á frekari aðgérðir.
Utanrfkismálanefnd ríkisþings-
ins danska lauk 31. máí umræð-
um um samþykt á verzlunar-
samningnum milii Danmerkur ©g
Rússlands, er undirritaður var 1
Moskva. Hefir nefndin ákveðið
að skila áliti til ríkisþingsins, en
það kom saman til aukafundar 7.
Fálkanum.
Gott, stórt kort yfir ísland
óskast til kaups. Tilboð sendist
blaðinu.
þ. m. Meiri hluti nefndarinnar,
vinstrimenn, jáfnaðarmenn og
róttækir, vilja láta fallast á samn-
inginn innan þess frests, er í
honum er settur, en íhaldsmenn
í nefndinni vilja fresta úrslitum
til haustsfns.
Edgar Rioo Burrouglis: Dýi* Tarzans.
vinstri hendi, en brugðin spjóti í hægd. Þeir spyrntu
við þeim, er komu á effcir þeim, og ýttu á þá.
Óp mannsins, er pardusdýiið drap, blandað saman
við öskur dýrsins, hafði mikil áhrif á taugar
þeirra, og grafkyrðin í kofauum bætti nú ekki úr
skák.
Alt I einu rakst annar þeirra, sem á móti vilja
sínum var rekinn inn í kofann, á ráð til þéss að
sjá, hve hættan væri mikil, Hann varpabi kyndlin-
um inn í miðjan kofann, svo hann lýsti upp rúmið,
ábur en hann féll til jarðar.
Þarna lá hvíti maðurínn enn þá bundinn og
hreyfingarlaus; í miðjum kofanum lá annar maður,
líka hreyfingarlaus með flakandi brjóst og háls.
Svertingjarnir urðu skelkaðri við þetta en þó
þeir hefðu sóð Shítu sjálfa, því þeir sáu að eins
ógurlegan árangur af árás á fólaga þeirra.
þeir fvenistu urðu- svo dauðskeikaðii', því þeir
sáu _ekki ástæðuna til hermdarverksins, að.þeir
ruddust út með óhljóbum og hlupu þá sem næstir
voru um koll,
Heila klukkustund hayrði Tarzán að eins óm'inn
af 'mannamáli úr íjarlægasta horni gaiðsins. Líklega
voru villimennirnir ab hressa' upp á hugrekkfð til
þess að róðast til inngöngu í kofaun, því við og
vib heyrði hann gelt eins og þegar villimenn eggja
hver annan í bardaga.
En loksins voru það tveir hvítir nenn, er kpmu
jnn með byssur og spjót. Turzan vt.r ekki hissa á
því, að hvorugur var Rokofi. Hann hefði getað
selt sál sína upp á það, aÖ Rokoff mundi ekki
þora inn í kofann.
Regar svertingjarnir sáu, að ekki var ráðist á,
þá hvítu, skriðu þeir líka inc; þeir ranghvolfdu
augunum af Bkelflngu, er þeir sáu skrokkinn af
félaga sínum. Þeir hvítu röyndu árangurslaúst að
toga skýringu út úr Tarzan; hann hristi að eins
höfuðið og glottj.
Loksins kom Rokoff.
Hann náfölnaði, er hann sá limlestan líkamann á
gólfinu og .afakræmt andlitið stirðnað af skelfingu.
>Komdu!< sagði hann við höfðingjann. >Tökum
til starfa og drepum þennan djöful áður en hann
gerir meiri usla á mönnum þínum<.
Höfðinginn skipaði að lyíta Tarzan upp og binda
hann vib staurinn; en nokkur tími leið áður nokkur
íminna hans fengist til þess að snerta hann.
Loksins drógu fjórir ungir hermenn hann út úr
kofanum, og var þá sem óttinn hyrfi af hon
, um.
Tuttugu æpandi svertingjar hrundu og spörkuðu
fanganum á undan sór eftir þorpsgötunni og bundu
hanú við staurinn mitt á meðal eldanna og kjöt-
pottanna.
Loksins, þegar haon var bundinn og virtist ger»
samlega yfirbugaður, svall Rokoff í brjósti sá venju-
legti móður, er gagntók hann, þegar 6ngin hætta
var á ferðum.
Hann gekk fast að apamanninum, þreif spjót af