Eimreiðin - 01.10.1945, Qupperneq 31

EIMREIÐIN
UM KIRKJUR
255
ástæður. En slíks er ekki, livað sem liver segir, liægt að vænta af
öllum, og mátti þetta nokkuð til vorkunnar virða, er lítið þótti
starfað í víngarðinum og því uppskeran rýr eða engin. En á
síðkastið hefur þetta breytzt, um tíma með allríflegum launaupp-
bótum (svo að sumum þótti nóg um), og nú er með nýjum launa-
lögum svo komið, að prestastéttin telst hálaunuð og því ógerlegt,
að kvarta liéðan af, ef þessi kjör standast, en fyrir þetta verður
nú einnig án nokkurrar vægðar að krefjast mikils starfs, í stað
oft of lítils áður. Mætti margt tilfæra, sem liér ætti að koma tii,
því að margt má sér fyrir liendur taka til stuðnings og frain-
gangs liinu góða málefni, þótt framar sé tilteknum „embættis-
störfum”, sem ekki geta talizt yfrið ströng allajafna og þegar á
allt er litið. Vissulega, starfið er margt, eða gæti verið það. — Hef
ég ástæðu til þess að ætla, að biskup láti þetta til sín taka á einn
eða annan veg.
Er þetta liefur verið rakið, sem ég nú hef greint um hríð, má
segja, að eitt höfuðatriði hér til heyrandi komi af sjálfu sér:
Kirkjuhúsin og a&búnadur þeirra. Um mikilvægi þess máls hef
ég oftlega rætt áður, bæði í riti og erindum, sem alþjóð liefur
mátt lieyra. Lá málið og fyrir síðasta almennum kirkjufundi í
Reykjavík (1943), og á alþingi síðasta (1944) flutti ég það í
frumvarpi til laga „um kirkjubyggingar og þátttöku ríkissjóSs í
stofnkoslna&i kirkjuhúsa“, með allvíðtækri greinargerð. Þetta frv.
varð ekki útrætt í neðri deild og liafnaði að svo komnu í nefnd
finenntamálanefnd). Kunnugt var það gert almenningi á þeim
thna, en biskup landsins fékk af því allmörg eintök til ráðstöf-
nnar meðal kirkjunnar manna og safnaða, og mun liafa verið
ætlazt til, að það yrði rætt á kirkjulegum fundum í landinu.
Erestastefnan (synodus) í síðastliðnum júnímánuði tók málið
fyrir og gerði í því ályktun. Og á héraðsfundum eða safnaða mun
það einnig liafa verið rætt nokkuð eða verður það. Enda mun
ekki veita af, að fram komi ótvíræðar raddir til fylgis málinu
frá „hlutaðeigendum“, ef löggjafarvaldið á að sinna því að gagni.
Hér skal nú aðeins farið um þetta mikla mál þessum yfirlits-
orðum:
Öllum söfnuðum þe6sa lands, með þeim tekjulindum, sem þeir
ráða yfir, er gersamlega ókleift eða því sem næst að reisa sér