Eimreiðin - 01.04.1947, Blaðsíða 52
124
LYGILEG FERÐASAGA FRÁ ÍSLANDI EIMREIÐ^
eftir nokkra hesta í fyrrasumar til brúkunar í ár, en þeir (lráp«fl
allir úr lior og hungri.
Ein af mikilvægustu uppgötvunum, sem ég gerði, var sú 3®
ákveða, að Herft'ubreift' væri eldfjall, en ekki ven julegt fjall-
I liuga mínum er nú ekki nokkur minnsti vafi á því, aft þaft ct
eldfjall.
Ég klifrafti upp á topp á lienni, 6.740 fet yfir sjávarmál. Ei®1
vegurinn til aft komast upp 1500 fet af lienni var að fleypcj41
stórum flugdreka meft akkeriskrók festum vift liann og reipi fe8*
í akkerið. Þegar ég var húinn aft festa akkerift í klettunum upl’1
yfir liöfðinu á mér, gat ég dregið mig upp á reipinu. ÞeU;l
endurtók ég hvaft eftir annaö, þar til upp kom á tindinn, °'r
liafði ég þá verift 38 klukkustundir á leiðinni.
Eldfjallið er byggt úr þrem pörtum: Undir er móberg, núe'
hikift og braltasti kaflinn er hlágrýtisklettur, en hraun er 11
toppinum. Þetta hefur sýnt, svo ekki verður um villst, aft Herð*1'
hreift er eldfjall en ekki fjall. Á tindinum snjóafti, og styrinJ1
svo liart, aft ég sá ekki fimmtíu fet frá mér. Allir landfræftingiir
liöfðu sagt, aft þetta væri ekki eldfjall.
Þetta var aðeins lítill lilnti af verki mínu. Enginn luiffti nokkr'1
sinni farið unt eyna Jivera, en ég fór um liana þvera og endilang11,
Bezta kort af landinu var gerl eflir tuttiigu ára strit af Skjolfud*'1'
fjlot, en liann setti mörg vötn á Jiaft og margar ár, sem liann hafð1
aldrei séð. Auðvitaft skildi hann eftir margar ár, sem ég hel
fundið. I Jiá fjóra mámifti, sem ég var á eynni, ferðaftist ég °‘r
félagar mínir, finnntíu og sex saman, 1.754 mílur, þar af 600
gangandi. Vift unnum aft jafnaði 19 stundir á dag. Allan tímaH11’
meðan við voruni J)ar, var óslitinn dagur. Oft, })egar okkur lá a’
iinnum vift sjötíu og fimm stundir án þess að sofna hlund. í'r
lagfti grunnlínu og Jiríhyrninga, mældi níutíu mílur meftfr111’1
á nokkurri, sem livítir menn liöfftu aldrei áður farift yfir. &'r
lók líka mikift af ljósmyndum.
Frá Húnafjordn fór ég til Grænlands til aft vita hvort ég g#11
fundift nokkuft út um Jeanelte. Á leiðinni liitti ég fiskimet111’
sem sögftu mér eins og var. Velurinn sem leift var harðastur 1
manna minnum á Grænlandi og Islandi, og ísinn bráftnaði ekk1
um sumarift nógu mikift til þess að liann kæmi niftur, eins °'r
hann venjulega gerir. Þetta haffti nokkra kosli, }>ví afleifting111