Eimreiðin - 01.07.1947, Qupperneq 45

ElMREIÐIN
JÖKULLINN HLEYPUR
197
aöum, en Larsen svaf enn. Koch bað mig að opna tjaldið, því
að ég svaf þá nótt næst tjalddyrum. Ég opnaði efstu þrjár stroffur
a dyrunum og leit út, en ég liafði varla séð út, þegar kapt. Koch.
h&fði opnað dy rnar að neðan og ég hálfhröklaðist út úr tjald-
'H'rununi. Og augunum mætti sú sjón, er ég mun aldrei gleyma.
Helmingur framan af ísveggnum féll niður og livarf í dýpið,
°8 á sama augnabliki tók fyrir alla útsjón fram úr kvosinni.
Maður sá aðeins ísfjöllin velta sér hvert yfir annað og sjávaröld-
Uruar bera langt upp yfir öll fjöll. Eittlivert svart ferlíki kom
SIglandi frá norðaustri og stefndi beint á tjaldið. Það sýndist
'era í Sem næst 30 metra fjarlægð. Isinn, sem tjaldið stóð á,
gekk upp og niður og sjónum skolaði alveg upp að tjalddyrunum.
e|;ta bar allt fyrir augun í einu, eða að minnsta kosti á fáum
8ekúndum. Áður en við vissum, hlupum við kapt. Koch livor
Vl® annars hlið upp eftir ískvosinni. Brúin yfir sprunguna, sem
Var rétt ofan við tjaldið, var að rifna sundur þegar við lilupum
^/lr Éana, en við gáfum því ekki neina hugsun, við héldum bara
afram upp kvosina til þess er við komum að efstu sprungunni.
^ar var brúin horfin og neðri brún sprungunnar að minnsta
j °sti einum metra lægri en hin efri. Yið komumst því ekki
/ugra. Við sáum stóra sleðann uppi í brekkunni fyrir ofan, á
°Hum var tjald, svefnpokar, fatnaður, prímus og fleira, og ég
'ar ®ler herfættur á nærklæðunum einum. Kapt. Koch var líka
a Uasrklæðunum, en hafði þó tekið ytri-kamikkur1) með sér; hélt
(1|» fyrst undir liendinni, en var nú kominn í þær. Helkulda
lagði
Kí að
UPP í gegnum fæturna á mér, upp í líkamann, sem von var,
ekki
•löfðu
um kvöldið hafði verið 16 stiga frost og var það sjálfsagt
minna nú. En hvar voru þeir Wegener og Larsen? Þeir
verið inni í tjaldinu, þegar við fórum út, og Wegener, sem
,nn Var ekki orðinn hraustur eftir byltu, sem hann hafði fengið,
Hefði
sjálfsagt þurft hjálpar við til þess að komast út úr tjald-
nU’ °S Larsen hafði sofið þegar við fórum. En það var rétt. við
um þá báða úti fyrir tjaldinu, þegar við vorum komnir vfir
^Ptmiguna, sem var næst því. Ilvers vegna liöfðu þeir ekki
jj°mið á eftir okkur? En þeir komu ekki, livað gat valdið því?
ugsun okkar var svo gersamlega lömuð, að við vissum ekki
1 Kamikkur eru grænlenzkir skór úr selsskinni, hncháir.