Alþýðublaðið - 11.06.1923, Blaðsíða 3

JkLÞVBKIBLADIB
S
Islenzkar nilnr-
suBnvOrnr
úr eigin werksmiðju
seijum vér i heildsölus
Fiskbellur i kgr. dósir
RafmagnS'Straijðrn
seld m.eð ábyrgð kf. 11,00.
Rafofnar, okkar góðu og gðmfu,
frá kr. 30,00.
Hf. Rafmf, Hiti & Ljós,
Islenzkar vörur
ágeetar tegundir seljum
vér í heildsölus
klikakjðt 112 kgr. í tunnu
Sauðakjot 112 — - —
Do. 130 — - —
*
Kföt beinlaust 1 — —
Do. ->— Vs — ' ~
Kæta 1 — —
Do. ' Va -
Kaupmenn! Bjóðið viðskiftavin-
um yðar fyrst og fremst ís-
lenzkar vörur; það mun reyn-
ast hagkvæmt fyrir a!la aðila.
Sláturiél. Suðurlands
Sími 249, tvœr iínur.
Laugavegi 20 B. — Sími 830:
WT Ödýr saumaskapur. "W
Sauma ódýrast allra karlmanna-
föt, sníð föt eltir máli sérstaklega,
ef óskað er. Útvega með heild-
söluverði fataefni, þ. á m. ekta
blátt »Yaclit clulH cheviot. Er
og verð ávalt ódýrastl skradd-
arinn. Onðiu. Sigurðsson, Berg-
staðastræti 11. — Sími 377.
Tólg í skjöldum og smástykkj-
um mjög hentugum til smásölu.
Kæfa f belgjum.
Spegepylsa o. fl.
Gerið svo vel að spyrja um
verð og vörugæði hjá oss, áður
en þér festið kaup annars staðar.
Slátupfél. Suðurlands
Simi 249, tveer línur.
>frjálsu< verzlunar og sýna al-
þjóð yfirburði þá, er hún hefir
um fram aðrar stefnur í við-
skiftamálum. Heyrst hefir, að rik-
isstjórnin að boði landlæknis hafi
hlutast til um að fá kútinn send-
an með sérstakri aukaferð, þótt
ekki væri annað að flytja, og
er þáhans >frjálsa< verzlun komin
undir fhlutun hins opinbera, eða
réttara sagt: Það þarf íhlutun
hins opinbera til þess að komá
lagi á hana.
Svona getur >slegið út í< íyrir
beztu mönnum; annars er lyfsal-
inn duglegur að selja ýmsa
dropa og kökukrydd, og tekur
út yfir, að hann skuli ekki æfin-
lega vera birgur af þessum
>metal!i<, sem er ábátasamur
varningur til verzlunar.
Eða er svo mikil frjáls sam-
keppni í þessari verzlunargrein,
að lyfsaiinn hefi gefist upp? Eða
ISdgar B.ice Burroughs: Dýr Tarzans.
einum villimanninum og var sá fyrsti, er særhi
h inn. Blóðstraumur rann úr skeinu á siðu' apa-
mannsins, en af vörum hans heyröist engin
sársaukastuna.
Ánægjuglottið á vörum hans virtist æsa Rokoff.
Bölvandi • réðst hann á hjáiparlausan og bundinn
manninn og barði hann í framan og sparkaði í
fætur hans.
JE»ví næst brá hann spjótinu til þess að reka það
gegnum hjarta kappans, en Tarzan brosti enn framan
í hann.
Áður en Rokefí gat framkvæmt ætlun sína, rauk
höfðinginn á hann og dró hann burt frá fangan-
um.
>Hægan, hvíti maðuii< æpti hann. >Ef þú rænir
okkur pessum fanga og dauðadansinum, skalt þú
sjálfur koma í staðinn.<
Hótun pessi hafði næg áhrif til þess að halda
Rússanum frá frekari ágengni við fangann, þótt
hann stæði enn álengdar og kastaði skít á óvin
sinn. Hann sagði Tarzan, að hann ætlaði sjálfur
að éta hjarta hans. Hann uppmálaði skelfingar þær,
er sonur Tatzans ætti í vændum, og gaf í skyn,
að hefnd sín mundi jafnvel riá til Jane Clay-
tons.
>Pú heldur konu þína örugga í Lundúnum,<
sagði Rokoff. >Ye3lings flónið! Hún ir nú t höndum
manns, sem ekki er einu sinni af sæmilegum upp-
tuna, og langt frá Lundúnum og vt rnd vina sinna.
Ég ætlaði ekki að segja þér þetta fyrr en ég gæti
sýnt þér afdrif hennar svört á hvítu á Skógar-
eyju.
Þegar þú nú ert að deyja hinum versta dauðdaga,
er komið getur fyrir hvítan mann, skal þessi fregn
um örlög konu þirmar bæta á kvalir þínar, áður
en siðasta spjótið gerir út af við þig.<
Dansinn var nú byijaður, og óp hermaunanna
yfirgnæfðu rödd Rokoffe, svo hann gat ekki pínt
Tarzan frekar.
Yillimennirnir hopþuðu umhverfis manninn við
staurinn. Flöktandi eldbjarminn lýsti upp sviðið.
Tarzan flaug svipað atvik í hug, er hann bjargaði
d’Arnot á síðasta augnabliki, rétt áður en síðasta
spjótið flaug gegnum hjarta hans. Hver skyldi
nú bjarga honum? í öllum heiminum var eng-
inn sá, er gæti bjárgað honum frá pyndingum og
dauða.
Ekki skelfdist hann hið minsta, þótt hann vissi,
að dauðinn biði hans, er dansinn var á enda, og
ekki bauð honum við, þótt fjandmenn hans ætu
hann. Það jók ekki á kvalir hans eins og það hefði
gert öðrum hvítum mönnum. Hann var svo vanur
því að sjá dýr skógarins éta bráð sína.
Hafði hann ekki sjálfur fyrir löngu síðan barist
út af handlegg af apa við dum-dum-veizluna, þegar
hann drap Tublat og vann sér heiður í flokki Ker-
chaks?
Danseudurnii nálguðust æ meir. Spjótsoddarnír