Eimreiðin - 01.04.1957, Blaðsíða 65

FRÁ NORÐUR-ÍRLANDl
137
Landsýn.
írar blönduðust allmjög norrænu blóði. Norrænir víkingar
S^rðu strandhögg á Norður-írlandi, en herjuðu annars frekar
sunnar, þar sem auðveldara var að komast að landi, og Dyflin
varð ein mesta miðstöð norrænna manna á víkingatímanum.
Innrás var gerð í írland frá Englandi á 12. öld, en Ulster
slapp betur en aðrir landshlutar og varð aðeins að nafninu
háð ensku krúnunni. Englendingar náðu írlandi á sitt vald
að mestu í hverri styrjöldinni af annarri, en þar til á sein-
Ustu stjórnarárum Elísabetar drottningar héldu Ulsterbúar
Velli víðast hvar, og var Ulster til þess tíma ósigrandi virki
gamalla írskra þjóðsiða og þjóðfélagsskipulags, þar sem írsk
tunga (gaeliska) hafði varðveizt.
Ulsterbúar höfðu alltaf verið harðir af sér og títt herjað
á önnur héruð, og þar sem Englendingar töldu, að önnur
veldi hefðu augastað á Ulster, vildu þeir ná því alveg á sitt
vald. Stefna valdhafa Englands varð slík, að til styrjaldar hlaut
brauzt Ulster-styrjöldin út, en Ulsterbúar
heilan áratug, við forystu Hugh O’Neill.
____ úr landi, 1607, og annarra forystumanna
Garlaflóttinn), var hafizt handa um að flytja enska menn og
koma, og 1592
vörðust vasklega í
Eftir flótta lVanc