Eimreiðin - 01.07.1959, Qupperneq 46
188
EIMREIÐIN
fyrir allan leikinn og gáskann í frímínútunum og þrátt fyrir
alla tilbreytnina. Hún mundi, hvernig henni hafði hlýnað
um hjartaræturnar, þegar hún kom inn í baðstofuna heima
og sá allt, sem henni var gamalkunnugt. Og hún fór að kvíða
fyrir að verða að skilja við Hjalla fyrir fullt og allt.
Og hvernig var nú fólkið á Horni?
Hún þekkti Þorgerði, því að hún var ljósmóðirin og hafði
tekið á móti öllum börnunum á Hjalla. Hún hafði líka séð
hitt fólkið, Ásmund, son Þorgerðar, sem stóð fyrir búinu með
henni, og Jónínu, dóttur hennar. Svo hafði hún séð gamla
manninn, hann Jónatan. Hún þekkti þau ölf að ytra útliti og
hafði líka heyrt sitthvað um þau, en samt voru þau ókunnug,
og það var ekki laust við, að hún væri hálfhrædd við þau-
Hún átti að vera lijá þeim í heilt ár, dag og nótt, og ef
þau yrðu nú vond við hana og skömmuðu hana kannske fyrir
litlar eða engar sakir, hvert átti hún þá að fara til þess að fá
réttingu mála sinna?
Húsmóðirin hafði reyndar oft skammað liana og eins hús-
bóndinn, en hún þekkti þau svo vel og vissi, að þau myndu
ekki erfa það við hana, þó að hún bryti eitthvað, eða óhlýðn-
aðist af kjánaskap. En j>að var ekki víst, að Þorgerður væri
eins góð og húsmóðirin.
En mánuðirnir liðu, og ekki varð við neitt ráðið. Maí kom,
og snjórinn var nærri því horfinn. Það ætlaði að verða óvenju-
lega gott vor. Lækurinn rann í gegnum túnið og söng við,
og vindurinn blés yfir börðin og hólana.
Hún var úti á velli dag eftir dag við taðið, því að það var
löngu búið að sleppa og verið að stinga út. Þessar síðustu
vikur liðu eins og í draumi. Hugsanirnar þyrluðust aftur og'
l'ram í huga hennar og gerðu hana ruglaða. Hún gekk heim
á kveldin, þreytt eftir að bogra heilan dag og horfði niður
fyrir fætur sér í einhverju ráðaleysi, svo að hún vissi ekki af
sér, fyrr en hún var komin heim á hlað. Og þegar nóttin koiu,
gat hún ekki solið fyrir hugsunum.
Síðustu dagana var hún látin vera inni, lil þess að hún
stagaði undir handleiðslu húsmóðurinnar, og svo lagði húu
hvert lagið af öðru af hreinum og viðgerðum fötum niður i
koffortið sitt. Húsmóðirin gaf henni meira að segja tvö svuntu-