Eimreiðin - 01.07.1959, Qupperneq 47

EIMREIÐIN
189
c 111 i og hjálpaði henni til við að sauma þau. Svo var koifortið
hillt, og því var lokað. Allt var tilbúið.
9? í dag er 14. maí.
Asmundur á Horni er kominn til þess að sækja hana. Hann
sRur inni í eldhúsi og drekkur kaffi með kringlum á, meðan
hún kveður fólkið.
Hún stendur á baðstofugólfinu og horfir og horfir í gegn-
'Un tárin. Það er eins og hún sé fjötruð og geti ekki losnað.
uns og baðstofan sé hluti af henni sjálfri og það valdi henni
sarsauka að ganga út um dyrnar og loka hurðinni að baki
Ser' En það er óumflýjanlegt. Hún verður að setja í sig kjark
ng kveðja. Fara út í síðasta sinni og ríða á burt. Þetta eru
'ossgötur, og hún hefur þegar ákveðið, í hvaða átt hún ætlar
halda.
lokast á eftir henni með sarna gamalkunna
dálitlum smelli um leið og hurðarhún-
11111111 er sleppt. Hún gengur fram göngin og út á hlað og
lekur í taumana á hestinum sínum. Hún er tilbúin að leggja
•h stað út í heiminn.
haðstol uhurðin
hljóðinu og áður:
II.
haðstofan á Horni er byggð eins og Hjallabaðstofan, en
I ° alveg eins. Það er annar svipur yfir henni. Andrúms-
1 ttð er gerólíkt. Hjallaheimilið er þrifnaðarheimili, víst
ei Uni það, en hvað er það á móts við Horn? Hún hefur ekki
O'PY'l- 1
Ali anna® *Trstu vikuna en að þvo og skúra, skúra og þvo.
. er sandskúrað tvisvar í viku, gluggarnir opnaðir og allt
rað- Rúmfötin eru viðruð annan hvorn dag', hvað bá
annað. 1
v holpaii hafði oft heyrt talað um jaetta áður, og stundum
að að horgerði. Sumir sögðu, að hún léti sér ekki nægja
, Jn ° tistlana upp úr mörgum vötnum, þegar hún væri
11111 að rista, heldur liengdi hún þá til þerris út á snúru.
ge^t-^rUm sulnuru hafði það komið fyrir, að hún hafði áminnt
he' 1 Um Þvo sor hetur, og þar sem hún sat yfir, tók hún oft
famnlin gegn“ og þvoði allt og kembdi krökkunum. Þetta
sárjnSt ^^1 mihil afskiptasemi og yfirgangur. Sumir voru
11 yfir því; aðrir hlógu. En hún hélt sínu áfram, og af því