Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1959, Side 50

Eimreiðin - 01.07.1959, Side 50
192 EIMREIÐIN föt, fallegan hest og skemmtiferðir. Samt var alltaf eins og henni fyndist, að þetta væri ekki fnllnægjandi. Að eitthvað annað hlyti að bíða hennar, eitthvað, sem hún vissi ekki livað var og gat ekki skilgreint. Það var stundum eins og henni fyndist, að ef hún stæði alveg kyrr og hlustaði með lokuð augu, myndi hún heyra, hvað þetta eitthvað væri. En henni tókst aldrei að heyra það. Núna þegar straumurinn niðar fyrir eyrum hennar, er eins og hún heyri óm af einhverju í fjarska, óm, sem nálgast og fjarlægist, en ekki er hægt að skilgreina. Og allt verður liljótt í huga hennar í ákefðarfullri spurn. Svo rankar hún aftur við sér og fer kannske að raula eitthvað til þess að heyra sína eigin rödd og fullvissa sjálfa sig um, að hún sé vakandi. Þegar búið er að þvo ullina, er farið heim. Þorgerður geng- ur á undan og hraðar sér. Jónína er langt á eftir með vagn- hestinn. Telpan er ein í hálfbirtu vorkvöldsins. Fuglarnir flögra upp við fætur hennar öðru hvoru, og það er ilmur af blóðbergi úr börðunum. Hún vefur svuntunni sinni utan u® hendurnar á sér og reynir að liraða sér öðru hvoru. En svo gleymir liún sér aftur og hægir sporið. En hve heimurinn er undarlegur og hún sjálf líka. Hún heyrir enn þá straumniðinn í f jarska, og það er eins og hann kalli á hana, seiði liana til sín. Hugur hennar fyllist klökkva, og hún skilur ekki og veit ekki, hvers vegna það er svo. Þannig líða dagarnir í önnum og draumum. Vorhrein- gerningarnar umturna öllu í baðstofu, eldhúsi og búri. Alb er þvegið, eins og það hefði aldrei verið þvegið áður. Þegar búið er að þvo og laga til, er samt ekki hægt að sjá neinn mis- mun, því að allt var hreint, áður en byrjað var. Svo fer grasið að teygja sig upp mót sólinni. Fíflarnir breiða úr sér í hlaðvarpanum. Hún telur Jrá og sér fleiri og flein með hverjum deginum, sent líður. Sumarið er að koma. III. Einn góðan veðurdag er komið til Jress að sækja Þorgerði- Það er bóndi innan úr sveit. Hann kernur með tvo til reiðaE og hestarnir eru sveittir, Jrví að hann hefur riðið svo hratt.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.