Eimreiðin - 01.07.1959, Side 52

194
EIMREIÐIN
En Þorgerður kemur aftur eftir viku, og allt verður eins
og áður var. Hún lætur töskuna sína upp á hilluna yfir rúm-
inu sínu, fer úr reiðfötunum og þvær af sér svitann og rykiö
eftir ferðalagið. Karbóllyktin af töskunni fer eins og bylgja
yfir baðstofuna, og það er eins og verði kaldara þar inni-
Næstu dagana er hamast við að bæta og gera við föt, og Ás-
mundur fer niður í Vör með ullina.
Það er hljótt í bænum. Tik-takið í klukkunni heyrist
greinilega langt fram í göng. Telpan situr á rúminu sínu og
stagar í sokkaplögg. Nálin gengur alltaf jafnt og þétt, ýmist
yfir eða undir þræðina, eins eins og eins eins í sífellu.
Þá rýkur liundurinn upp með gelti og óskapalátum úti á
hlaðinu. Það er kominn gestur. Þorgerður lítur út um glugg'
ann og sér, hver gesturinn er, og það koma drættir í kring-
urn munninn á henni. Hún hreyfir sig ekki úr sætinu, og
Jónína og telpan sitja líka kyrrar, enda heyra þær, að gest-
urinn kemur sjálfkrafa inn göngin og opnar baðstofuhurðina.
Það er kona. Hún er há og svo beinaber, að líkast er sem
ekkert hold sé til utan á henni. Hún er ekki í neinu utan
yfir sig og heldur ekki með höfuðfat né vettlinga. Andlitið er
veðurbarið eins og á þeim, sem eru nrikið úti í alls konar veðr-
unr, og í fasi er hún líkari karlmanni en konu. Hún býður
góðan dag og sezt óboðin á rúnr Ásmundar.
„Þú átt kaffi á könnunni, vænti ég,“ segir lrún við Þor-
gerði. „Ég er orðin þyrst af að labba þetta.“
Svo tekur hún reykjarpípu upp úr brjóstvasanum á prjóna-
treyjunni sinni og fer að troða í hana tóbaki.
Þorgerður stendur upp og opnar gluggann þegjandi. Hun
hefur enn ekki látizt sjá gestinn. En svo fer hún fram, að öu-
um líkindum til þess að lrita kaffið.
„Sömu viðtökurnar og vanalega,“ segir aðkomukonan og
blæs reyknum út í loftið. „Það er svo sem ekki systurástinni
fyrir að fara hjá henni Þorgerði minni.“
Svo heldur hún áfram að reykja og segir ekki meira.
Telpan horfir hugsandi á hana öðru hvoru. Hún hefu1
heyrt getið um þessa konu og veit, að hún er systir Þorgerðar-
Hún á heima í dálitlum kofa rétt niðri við kaupstaðinn °o
vinnur í görðum á vorin hingað og þangað, er í kaupavinnu