Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1959, Síða 54

Eimreiðin - 01.07.1959, Síða 54
196 EIMREIÐIN „Ojæja,“ segir hún og hellir aftur kaffi í bollann sinn. „Þetta er annars allra bezta kaffi.“ Hún drekkur niður í hálfan bollann og tekur síðan aftur pípuna upp úr vasa sínum, treður tóbakinu hægt og gætilega í hana, kveikir í henni og leggur brunnu eldspýtuna á und- irskálina. Hún ætlar að drekka molakaffi með pípunni. „Það er nú annars mesta furða, hvað hann hjarir,“ segiv hún í áframhaldi hugleiðinga sinna og blæs stórum reykjar- mekki út í baðstofuna. Svo verður þögn, en í þögninni er eins og ósögð orð svífi í loftinu og geri það þungt, svo að manni verður erfitt um andardráttinn. Telpan heldur áfram að vefa með nálinni sinni undir þráð, yfir þráð, undir þráð, áfram og áfram í sífellu og þorir ekki að líta upp. Hún heyrir, að aðkomukonan lýkur úr bollanum og heldur síðan áfram að reykja. Snörlið í pípunni og blást- urshljóð, um leið og hún andar frá sér reyknum, eru einu liljóðin, sem heyrast, fyrir utan tik-tak-ið í klukknnni. En jDessu heldur ekki lengi áfram, því að bráðlega er hún búin úr pípunni. Þá slær hún aftur öskuna úr henni og stingur henni svo í vasann. „Og þú ert búin að fá nýja vinnukonu sé ég er,“ segir hún. „Þorgerður yngri hefur ekki tollað lengur en til krossmess- unnar. Ja, ekki skal ég lá henni það. Það er þó heldur skárra hjá Kristínu systur en hérna, hvað sem öðru líður.“ Ekkert svar. Aldrei á ævi sinni hefur telpan vitað aðra eins gestkonm og aðrar eins viðtökur. Það liggur við, að hún verði fegin, þegar konan stendur upp og býst til ferðar. Hún biður að heilsa Jónatan og kastar kveðju á alla sameiginlega. Svo fer hún út, eins og hún kom, ein og fylgdarlaus. Þegar hún er komin út á hlaðið og sést fara niður traðirn- ar, stendur Þorgerður upp. Tekur bollabakkann af borðinu og fer með hann fram í eldliús. Hún kemur óðara inn aftur, og telpunni til mikillar undrunar tekur hún ábreiðuna af rúminu, þar sent gesturinn sat, og liristir hana út. um stafn- gluggann. Síðan sækir hún kúst og sópar burt öskunni al gólfinu og deigan klút og þurrkar af borðshorninu, þar sem
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.