Eimreiðin - 01.07.1959, Qupperneq 63
EIMREIÐIN
205
livort hljóm orðanna eða takt þeirra til samræmis við ósam-
rækilega granna, en það rýrir málkennd og áherzluvit allra,
seni með fara, hvort lieldur er um að ræða höfunda eða les-
endur og er þjóðarmein eins og aðrar afbakanir og verst á
nmbrotatímum, enda eru ritklækir engu síður næmir en
sjúkdómar.
Gagnvart höfundunum sjálfum er það sannast, að tilraunir
öl ógildingar þeirra lögmála, sem reynd eru að góðum afleið-
nigum, eru litlu vitlegri en t. d. þjófnaður. Og þótt það sé
satt að menn geti haft gott af að æfa líkama sinn — og þá engu
siður sál — við fjölhæfari viðbrögð en atvinnan krefst, geti t.
ú- orðið vaskari menn en ella af því að æfast við að slá hart
*tá sér hendi, þá er slíkt ekki ráðlegt á almannafæri, lmefinn
8®ti lent í heilbrigða auganu á einsýnum manni og breytt
"ytum borgara í bjargarvana vesaling.
Gg þetta er það sem ókvæðaskáldin eru að gera. Þau eru
spilla sjón almennings — þess af honum, sem þau ná til
7~ með kveðandileysi sínu. Þau eru að koma óorði á fyrirbær-
ljóð með því að kalla það ljóð, sem fæstir finna, að sé nokk-
Urs virði eða beri af öðrum tilgangslausum peysuþvættingi,
þjóðinni meiri missa en bæði augu nokkurra ný-
starfsmanna, þótt enn bættust á slysalistann, því
'æðagerðin hefur verið og mun verða — yngingarlind máls
bugsunar, læknir meina, vörn gegn erlendum óþverra og
J °mi menningar okkar, og þetta engu síður þótt það skuli
uklaust játað og að óspurðu sagt, að fleira þarf búið með
°§ sums fremur.
Bókmenntirnar eru ekki einar sjúkar eða í sýkingarhættu.
ar tegundir lista eru þar undir eina sök seldar. Sumt af því,
'Seiu myndlistin býður, auk ótvíræðra snilldarverka, er að vísu
meinlaus skreytilist, en því aðeins er hún meinlaus, að hún
Se bl skrauts og þykist ekki vera annað og meira. Málverk og
*eikningar af engn geta verið margsinnis fegurri og frjórri en
^thvert ljósmyndarlíki af Þingvöllum, Landmannalaugum
a Hvítárvatni, en því aðeins þó, að umrædd eftirlíking
Pi°PUnarverksins sé andlaus og illa gerð, en „ómyndin" snjöll.
I estóU strikamálverk og hvrningar minna mig á kviðlinginn
°§ er það
klindaðra