Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1959, Blaðsíða 96

Eimreiðin - 01.07.1959, Blaðsíða 96
238 EJMREIÐIN sonurinn, Edward, varð einn til þess að viðhalda ættinni. Hann var organisti í London og dó 1740. Hann lét eftir sig einn son, er einnig hét Edward og varð organisti í London. Hann var síðasti tónlistamaður þessarar ættar og andaðist 1770. — El'tir dauða Henry Purcells tók dr. Blow aftur við embættinu í Westminster Abbey. Tónverk Purcells voru byggð á þjóðlegum grunni; en í leikni og luigkvæmni í tónsmíðum bar hann af samtíma- mönnum í Bretlandi. Allt frá fyrstu tíð liafa tónverk hans verið mikið sungin og leikin í Bretlandi, jafnvel sá ægikraft- ur, sem fylgdi Hándel, er hann kom til Bretlands sem hol- skefla, sópandi burtu mestu af því, sent áður þótti góð tónlist, náði ekki að draga úr ljóma þeim, sem stóð og stendur um nafn Purcells þar í landi. Purcell samdi jöfnum hönduffl kirkjulega og veraldlega tónlist. Eitt frægasta verk hans er óperan „Dido and Aneas“, er hann samdi, eftir beiðni, handa kvennaskóla í Chelsea árið 1689. Þar birtast vel höfuðeinkenni tónskáldsins, snilld hans í meðferð hljómsveitar (stroksveitar) í forleik, dönsum og undirleik; einstök nærfærni í samein- ingu orða og tóna, fögur laglínubygging og heillandi hljóð- fall. „Dido og Aneas“ er að ýmsu leyti boðberi þeirrar endur- sköpunar óperunnar, er Glúck gerði 80 árum síðar. — Purcell samdi 'einnig tónlist við fjölda leikrita (forleiki og söngva), margar hirðdrápur (Odes), sem fluttar voru á merkisdögum konungs og hirðar; einsöngslög, duetta, terzetta, keðjusöngva: kammertónlist; harpsikorð- og orgelverk. — Af kirkjulegri tónlist má nefna: Anthems (e. k. stólvers), messusöngva, lof- söngva og sálmalög. Purcell varð óneitanlega fyrir nokkrum áhriíum frá hinuffl glæsilegu meisturum hins ítalska óperustíls 17. aldar, svo og Lully, sem hann nam hjá um eitt skeið. Eigi að síður er hann „enskastur" allra tónskálda og svo áhrifamikill, að sjálfur Hándel varð fyrir auðsæjum áhrifum frá honum. Pur- cells gætir jafnvel í tónsmíðum brezkra nútímatónskálda, s. s. Gustav Holst og Benjamín Brittens. Georg Friedrich Hándel er fæddur 23. febrúar 1685 í Halle í Saxlandi. Eaðir hans, hárskeri, læknir, ætlaði að láta soninn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.