Eimreiðin - 01.09.1960, Blaðsíða 57

Fertugur listamaður
Afmæliskveðja
til Sigfúsar Halldórssonar
frá
séra Sigurði Einarssyni í Holti.
Einhvernveginn er því svo varið
>neð suma menn — því miður að-
eins tiltölulega fáa — að það breyt-
lr alveg yfirsvip dagsins og tóni, e£
ntaður er svo heppinn að hitta
Pa. Dagurinn getur verið einn af
Pessum fráleitu dögum, þegar allt
snýzt öfugt í gegn manni allt frá
Pvi að maður byrjaði á að raka
SlS að morgni og uppgötvar að síð-
asta blaðið er ryðgað og skörðótt í
'elinni — og til þess, er maður legg-
llr sig að kveldi úrvinda eftir að
'afa verið að bisa við stíflað frá-
rennsli í þvottahúsinu. Ég efa ekki
uð þeir lesendur mínir, sem komnir
6111 til vits og ára, kannast allir við
*ka daga. Tilverunni þóknast
stnndum að gera úr þeim merkilegt
Pislartæki. Á milli þessara tveggja
j anta, morguns og kvölds, tekst
enni stundum að senda á veg
^nns alla þá smámunaþrefara og
lnindapoka, sem hún á til tæka
í lieilu lögsagnarumdæmi. Ein-
hvernveginn hafa þeir allir átt er-
indi þennan dag.
Og svo hittir rnaður Sigfús Hall-
dórsson. Það getur borið að með
ýmsurn hætti. Hann getur dottið
inn úr dyrunum, eða rnaður mætir
honum á götunni og tyllir sér ein-
hvers staðar og fær sér kaffisopa.
Það er alveg sama, hvernig það ber
að. Maður er sloppinn úr klóm
þeirrar óvættar, sem hefur ofsótt
mann daglangt, leiðans, ergelsisins,
vonbrigðanna. Dagurinn skiptir
um yfirsvip og tón, fær ofurlitla
hýru í yfirbragðið, glettni í augna-
ráðið — annan málróm. Þetta upp-
götvast ekki í djúpúðugum viðræð-
um, kannski aðallega í spjalli af
þeirri tegund sem Enskir nefna
Sweet nonsense" — elskulegan hé-
góma. En er afbragðs hollt fyrir sál-
ina.
Svo er spjallinu lokið, stutt —
16