Eimreiðin - 01.05.1961, Blaðsíða 36

124
EIMREIÐIN
Ég hef ekki verið hér nema stutt-
an thna, og þó hefur borgin strax
altekið mig. — — París er nefni-
lega París, og París er aðeins ein.
Þótt ég þekki hana lítið — ennþá,
finnst mér hún þó þegar fremst
jjeirra borga, sem ég hef kynnzt.
— Hvað þessu veldur? — Eiginlega
geri ég mér það ekki ljóst, — eitt-
hvert andrúmsloft, sem er sam-
bland af sögu, list, smámunum lit-
ríks götulífs og æðaslögum heims-
borgarinnar. . .. Það er sennilega
ógerningur að lýsa þessu, einkum
þegar maður þyrlast um sjálfa
hringiðuna. Kannski skýrist mynd-
in seinna úr fjarlægð?
2.
. .. Síðustu tveir dagarnir hafa
verið fyrstu hlýju vordagarnir, og
um leið skipti allt um lit, trén tóku
að laufgast, og fólkið fór úr yfir-
höfnunum. Gangstéttakaffihúsin
fylltust á augabragði. — Maður sit-
ur á útikaffihúsinu við ,,Café de la
Paix“ og virðir fyrir sér marglit-
an fólksstrauminn, sem líður fram
hjá, og lieyrir kvakað á ótal tungu-
málum við borðin í kring. — Við
næsta borð situr roskin Ameríkani.
Ameríkanar tala við alla, — og
þessi er ekkert dolfallinn yfir Par-
ís. ...
„Ég er búinn að lá meir en nóg
af öllum þessum gömlu byggingum
í Evrópu. Ég er líka orðinn dauð-
leiður á sögustaglinu í ykkur hérna
megin hafsins. Þið talið um ekk-
ert annað en einhver eldforn af-
reksverk og státið af gömlum húsa-
kofum og söfnum, og maður er
hálfdauður eftir að hafa rambað í
gegnum þau. En það er engu lík"
ara en þið hafið ekkert aðhafzl
síðustu fimmtíu árin, að minnsta
kosti hef ég ekki komið auga a
neitt teljandi, nema þá helzt rúst-
irnar eftir þessar tvær styrjaldn',
sem ykkur tókst að flækja okkur í-
— — — Þið þurfið vissulega að
læra betur hérna í Evrópu, finnst
mér.“ ...
Maður getur verið ótrúlega einn
í mannflóði m i 11 jónaborga rinnar•
Hvergi hef ég fundið þetta betur
en á námsárunum í London. Fyrsta
mánuðinn talaði ég ekki við neinn
nema dagblöðin, sem ég keypt*
mér daglega. En óvænt ávarp
ókunnugs manns, opið viðmót og
dálítil gusa af liressilegum skoðun-
um kippir einstæðingnum hins
vegar á augabragði inn í hið
andi mannlíf. Þetta skeður svo oft
í París. Það eru ekki endileg3
Frakkarnir, sem þessu valda. "
Kannski sízt þeir. Oftar eru þa®
útlendingar, sem eins er ástatt utO
og sjálfan þig. .. .
3.
.. . Ég er búinn að vera hér 1
mánuð. — Ég hef verið úti í alla'1
liðlangan dag. Fyrst sat ég lengi °S
las í bók í LuxemborgargarðinuiU-
Þar er mikil vorfegurð. Það er líha
vor í unga fólkinu, sem situr 1
skugga kastaníutrjánna og lætu1
vel hvert að öðru. Blöð kastaní11"
trjánna eru nýútsprungin, fers^
og fagurgræn. Ég hafði með m1'1
ávexti í poka og lét það nægja sen1
hádegisverð. Svo fór ég að skoða
málverkasýningu í Petit Palais. Þa0
var sýning á verkum Edvards