Eimreiðin - 01.05.1961, Blaðsíða 65

EIMREIÐIN
153
afskeH- Það mUn Ckki al8enSt’ að
á tar sveitir njóti stari'a jafn-
san n * manna um áratugaskeið
öll •eyU’ ~ En íslenzka þjóðin
Bia a iÍka mmningunni um séra
p.: ,IJla llorsteinsson stóra skuld að
hin • * 'lar tl,rst að minnast
insSfniil;la aíteksverks lians, safns-
]en/],S enzlcra þjóðlaga, svo og Is-
Urn >d hátíðasöngva. Þjóðlögun-
Ulll Salllar iiann að mestu á árun-
ekkivpV11.1905, °g hefur Það
Uni 110 ne‘tt áhlaupaverk, eink-
h]ut.e. í1685 er gaett, að mestan
setty l36853 tímabils er hann bú-
SÍII1/ a mj°g afskekktum stað,
siá]f amband við umheiminn að
Ur str'g'|U ekkert °g póstsamgöng-
rnen id ar- Er erfitt fyrir nútíma-
hvein /tð gera ser 1 hugarlund,
Bjar .PleEvirki og stórvirki séra
Þjóðf1 llCfur unnið mcð söfnun
Um agdnna- — Nokkrum áratug-
út r ■ ,m Eafði Jón Árnason gefið
Ver]jJOðsagnasafn sitt. Hefur það
•eikn mikið verið lofað að verð-
ill f..' llegar þess er gætt, að mik-
skfjfg0 tJi, Eeimildarmanna ]ons
llann Síalfur þjóðsögur Jrær, er
nieUll Safnar> en aftur á móti þeir
lkaf|ega fáir, sem hafa ver-
þjógjf Urn að senda séra Bjarna
,ið Eerlr
skrifuð6’ Sem Þeir hafa kunnað>
itefur ' ei.duðsætt, live starl' hans
ekkj |.JCrið fádæma erfitt. Þótt
en s.,gl annað eftir séra Bjarna
'ítyndi Lfhans’ íslenzk ljióðlög’
n hans bera hátt í sögu
íslenzkrar menningar á síðari
hluta nítjándu og fyrri liluta tutt-
ugustu aldar. — En íslenzka Jjjóð-
in á lionum þakkir að gjalda fyrir
fleira. Sönglög hans mörg liver
munu vera með Jjvi legursta, sem
íslenzk tónskáld hafa gefið Jtjóð
sinni. Ég nefni aðeins sem dæmi
lögin við tvö af ljóðum Guðmund-
ar Guðnnmdssonar, Kirkjuhvoll og
Nú vagga sér bárur. — í einangrun
og fásinni afskekktrar sveitar vann
séra Bjarni að list sinni. Og árang-
urinn varð slíkur, að enn lilustar
Jjjóðin, nýtur verka lians og ann
Jjeim. — Má vera, að París og aðr-
ar borgir Evrópu séu íslenzkum
listamönnum góðir dvalarstaðir.
En vafamál tel ég, að ýmis hug-
Jjekkustu tónverk séra Bjarna Þor-
steinssonar liefðu orðið fegurri og
íslenzkari, þótt liann hefði samið
Jjau á Signubökkum eða við Eystra-
salt.
Við nálgumst efstu húsin í hæn-
um. Skugginn af Hafnarfjalli hef
ur teygt sig enn lengra fram á
eyriria. Okkur verður litið upp i
fjallið. Grænir grasgeirar teygja
sig ujjp í dökkar skriður og svarta
kletta. Það er löngu kvöldsett í
hlíðinni. En rétt fyrir sunnan
Hvanneyrarskál eru Gimbraklett-
ar, eins og tvö stór, dökk augu,
sem hafa vakað yfir Jiessari þriingu,
afskekktu byggð frá alda öðli og
munu seint sofna á verðinum.