Ægir - 01.08.1907, Blaðsíða 12
20
Æ G I R.
veita stjórn lánsdeildarinnar aðstoð,
er hún kynni að óska eftir, í tilliii
til skoðunar og virðingar á eignum
þeim, er menn ætla að selja að veði
fyrir láni úr lánsdeildinni. Enn
fremur eru stjórnir innlendra vé-
tryggingarfélaga skyldar aðgefa skýrsl-
ur og yfirlýsing'ar að þvi er veðin
snertii.
í reglugjörðinni fyrir lánsdeildina
skal setja reglur um, að lánin falli
til útborgunar, ef tryggingin fyrir
þeim minkar, um, að lánin skuli vera
óuppsegjanleg og um árlegar afborg-
anir. Hvert lán skal vera borgað að
fullu innan 15 ára frá því það var
tekið. Frest má veita einstök ár á
afborgunum, ef stjórn lánsdeildarinn-
ar þykir ástæða til, þó svo, að lánið
sje að fullu endurborgað á þeim
tíma, sem uppballega var ákveðinn,
þó má, ef sjerstaklega stendur á,
lengja afborgunartima frá því, sem
upphaílega befir verið ákveðið, —
alt að 15 árum alls. Allar afborganir
til lánsdeildarinnar liata lántákendur
rétt lil að greiða með vaxtabréfum
lánsdeildarinnar eftir ákvæðisverði.
10. gr. Öllum afborgunumaflánum
skal varið til að innleysa vaxtabi'éf
þau, er lánsdeildin befir gefið út.
Yaxtabréf má innleysa annaðbvort
með því, að kaupa vaxtabréf, eða með
útdrætti, sem notarius publicus sér
um. Númer þeirra vaxtabréfa, sem
þannig kynnu að verða dregin út,
skal augbfsa með 9 mánaða fyrirvara.
Nú glatast vaxtabréf lánsdeildar-
innar, sem nafnskráð er í bókum
bennar, og getur þá stjórn lánsdeild-
arinnar innkallað bandhafa bréfsins
með 12 mánaða fyrirvara með aug-
lýsingu, er birt sé þrisvar sinnum
samíleytt í því blaði á íslandi, erílytur
opinberar auglýsingar, og i Ríkistíð-
indunum í Kaupmannaböfn. Ef eng-
inn gefur sig fram með bréfið í tæka
tið, getur stjórn lánsdeildarinnar út-
gefið handa binum ski’áða eiganda
jjess nýtt vaxtabréf með sömu upp-
bæð sem það, er glataðist, án þess að
nokkur ánnar, er vaxlabréfið kann
að bafa verið afsalað, geti j)ar fyrir
gjörl kröfu á hendur lánsdeildinni.
Um ógilding annara vaxtabréfa láns-
deildarinnar ferefliralmennum lögum.
11. gr. Þegar lánið er komið i gjald-
daga, liefir lánsdeildin rétttilþess, ef
veðið er fasteign, að láta selja veðið
við opinbert uppboð án undangengins
dóms, sáttar eða fjárnáms, eflirregl-
um þeim, sem seltar eru í tilskipun
um fjárforráð ómyndugra, dags. 18.
febr. 1817, 10. gr., eða, ef þörf er á,
að láta leggja lánsdeildinni |)að út til
eignar. Yeðsetlum fiskiskipum og
öðru veðsellu lausafé getur lánsdeild-
in gengið að og lálið gjöra fjárnám í,
bvar sem veðið er, eins og sátt befði
verið gerð um skuldina. Lánsdeildin
þarf ekki að láta neinn mæta fyrir
sina bönd við uppboðið eða fjár-
námið, ogmótmæli skuldunauts verða
þar ekki tekin til greina, nema þau
séu auðsjáanlega á fullum rökum
bygð, og eigi verður beldur uppboð-
inu eða fjárnáminu frestað með neinni
áfrýjun. Aftur á móti ber lánsdeild-
in ábyrgð á þvi, að krafa hennar sé
rjett og að bún sje komin i gjald-
daga, og' skuldunautur getur, ef hann
vill, böfðað mál á móti lienni til að
fá endurgoldið altþaðtjón, sem hann
kann að bafa beðið við uppboðið eða
íjárnámið, sem og' málskostnað skað-
laust.
Rétt er, að lánsdeildin semji svo um
við skuldunauta sina, að uppboð á