Ægir - 01.11.1907, Blaðsíða 5
ÆGIR.
MÁNAÐARRIT UM FISKIVEIÐAR OG FARMENSKU.
3. árg. J Reykjavík. Nóvember og Desember 1907. |6.—17. blað.
íslenzkur saltfiskur
í lægra verði en norskur.
Hvað veldur?
Á skýrslum konsúlanna norsku í Bilbao,
Barcelona, Genua, Messina, Venedig og víð-
ar sést það ávalt að íslenzkur saltfiskur
er í lægra verði en norskur. Þetta ættum
vér að taka lil alvarlegrar íhugunar. Það
sem oss vantar mest erlendis og á þeim
stöðum þar sem helztu fisklmarkaðirnir
eru, það eru ötulir og árvakrir talsmenn
fyrir vora vöru. Vér höfum hvergi um-
boðsmenn eða konsúla, er leggi oss ráðin
eða vaki yfir sölu afurða vorra. — Hvað
er að treysla norskum konsúlum, eða að
vænta nokkurs af hinum dönsku?
En hér mun og önnur ástæða til og hún
sú, að vér erum ekki enn þá nógu ná-
kvæmir í vöruvönduninni. Aðferðin er góð,
en þrifnaður, ettirlit og nákvæmni við að-
gerð, verkun og sundurliðun ekki í full-
komlega góðu lagi. Hér hvílir mest ábyrgð
á fiskimatsmönnunum. En þeir gera ekki
góða vöru, heldur aðskilja góða frá vondri
og ríður á að það sé gert með mestu ná-
kvæmni og ströngu eftirliti. Aðalstarfið
hvílir á þeim, sem eiga að sjá um verk-
unina, og á þeirra vinnulýð, og hér mun
miklu fremur átöluvert en við matsmenn-
ina. Það verður aldrei nógu rækilega
brýnt fyrir verkalýðnum liversu áríðandi
það er allri þjóð vorri að fiskiverkunin
sé unnin með stakasta þrifnaði, alúð, sam-
vizkusemi og nákvæmni. Það stoðar ekki
að fara með þessa dýrindisvöru og ágætis-
fæðu eins og eitthvað »hráæti!«
En oss er það full-ljóst, að verkstjórum
og vinnulýð við fiskverkun er ekki unnt
að gera góða vöru úr fiskinum, ef liann
kemur skemdur frá borði úr skipunum.
Skipstjórar og stýrimenn á fiskiskipum
vorum mega ekki gleyma því, að það er
engu síður áríðandi að fara vel með það,
sem á krókinn kemur, heldur en að reyna
að ná því, er fram hjá skríður. Þeir verða
jafnan að segja óvönum og hirðulausum
liásetum til við aðgerðina, og því auðvit-
að að vera sjálfir fyllilega vel að sér í því
starfi, ekki síður en í stýrimannafræðinni.
Því miður er engin tiisögn veitt stýrimönn-
um í þessu á stýrimannaskólanum; þeir
verða að læra það, eins og svo margt
annað verklegt, um borð í fiskiskútunum.
— Þeir verða að geta sagt vel fyrir um
aðgerð og söltun um borð, vera aðgætnir
um það að engin óþrifni, óregla eða skeyt-
ingarleysi eigi sér stað við slæginguna eða
söltunina. —• »Smekkurinn sá er kemst í
ker keiminn lengi eftir ber«, segir máltak-
ið. Hafið þetta hugfast hásetar og stýri-
menn. Undir yður er kominn mikill hluti
heillar og lieiðurs fósturjarðarinnar.
M. VII.
Fiskiafli.
Um þessar mundir er góður fiskiafli. þeg-
ar á sjó verður komist, en gæftir eru stirð-
ar. Afli mun nú vera svipaður um alla Aust-
firði, frá 2—4 skipp. mest á mótorbáta.
(AusturL).