Ægir - 01.11.1907, Blaðsíða 15

ÆGIR.
51
Á síðari árum liafa margar vélaverksmiðj-
ur verið settar á stofn, en þær eru flestar
svo nýbyrjaðai’, að það þykir enn ekki
fengin nægileg Lrygging fyrir gæðum eða
varanlegleik þeirra hreyfivéla, sem þær
smíða, og það hefir gert mörgum óleik og
kostnað, að menn hatá hlaupið eftir skrum-
auglýsingum á þessum vélum áður enn
full reynsla var fengin um gæði og varan-
legleik þeirra. Nú keppa allar verksmiðj-
ur við að gera sínar hreyfivélar sem traust-
astar og bezlar, enda taka þær nti umbót-
um ár frá ári, og eiga sýningar þær, sem
haldnar hafa verið, mestan og beztan þátt
i þvi, hvaða umbótum vélarnar liafa tekið.
III.
Eftir að hreyfivélarnar komu lil notkun-
ar í Danmörku var byrjað að lialda sýn-
ingu á þeim, og var fyrsta hreyíivélasýn-
ing á Norðurlöndum haldin í Kaupmanna-
liöfn 1903, og vakti það mikla eftirtekt,
að danskir íiskimenn voru fyrstir byrjaðir
með góðum árangri að nota hreyfivélar í
skipum sínum til fiskiveiða. Fiskiveiðarn-
ar ukust svo í Danmörku, að menn fóru
að sjá hve mikla þýðingu það gæti haft,
að nola hreifivélar við fiskiveiðar. (Frli.).
t
r
Arni Thorsteinsson
landfógeti
andaðist að heimili sinu 29. nóvember sið-
astliðinn, tæpra 80 ára að aldri, því hann
var fæddur á Stapa (Arnarstapa) undir
Jökli 5. apríl 1828. Helztu æfiatriða þessa
góðkunna emhættismannaöldungs hefir þeg-
ar verið getið í ýmsum blöðum og skal
því ekki fjölyrt um þau hér. Það er að
eins ein hlið á hinu fjölbreytta æfistaríi
landfógetans sál., sem hér skal farið um
nokkrum orðum, því hún veit sérstaklega
að lesendum þessa hlaðs.
Árni sál. liafði mikinn áhuga á atvinnu-
málum landsins. Þrátt fyrir það að hann
gegndi annríku og áhyrgðarmiklu embælti
með frábærri samvizkusemi, hafði hann
tíma lil að gefa sig við ýmsu, er snerti al-
vinnuvegina, þar á meðal hafði liann mik-
inn áhuga á fiskiveiðunum. Að vísu tók
hann litinn þátt í framkvæmdum í þá átl,
en hann var vel alhugull og fylgdist mjög
vel með í öllu því er fiskiveiðar snerti,
innanlands og utan, las ýms útlend rit um
íiskifræði og fiskiveiðar, hafði bréfaskifti
þar að lútandi við ýmsa merka menn í
Noregi og Danmörku og allaði sér þannig
svo mikillar þekkingar á fiskifræðismálum
og lífsháttum íiska hér, að hann bar af
öðrum hérlendum mönnum hér í því efm
og var því óháðari og frjálsari i skoðun-
um sinum í íiskiveiðamálum, en allur al-
menningur hér um þær mundir, sem hann
hugsaði mest um þau málefni.
En Árni sál. lét sér ekki nægja, að afla
sjálfum sér þekkingar, hann lét sér einnig
umhugað um að miðla öðrum af henni og
fræða þá sérstaklega um það er mætti að
gagni verða og benda mönnum á aðferðir
í fiskiveiðum, er hér voru óþektar. í þeim
tilgangi samdi hann tvær langar og merkileg-
ar ritgerðir: aðra »Um Iaxkynjaða fiska og
fiskirækt«, í Tímariti Bókmentafélagsins,
II. árg. 1881; þar lýsir hann lífsháttum
laxa og silunga og aðferðum við að fjölga
þessum fiskategundum með klaki og upp-
fæðslu, eins og þá var þegar orðið títl í
útlöndum, og hvetur landsmenn til þess að
gera tilraunir í þessa átt. Mun þessi rit-
gerð hafa orðið til þess að þing og stjórn
fór að gefa þessu máli gaum, því að á
atþiugi 1883 var veitt fé lil þess að fá
hingað fiskifræðinga til að rannsaka lax-
og silungsveiðar og gera ráðstafanir um