Ægir - 01.02.1908, Síða 4

68
ægih.
það getur undir ýmsum atvikum orðið að
miklu liði.
Geir Sigarðsson.
Óskandi væri, og enda sjálfsagt, að aðrir
er hefðu reynslu í þessum efnum vildu
skýra frá því á prenti, því það er mikils
varðandi að allur almenningur, er stundar
sjó, sjái hve mikið gagn getur orðið að því
að liafa lýsi eða oliu innanborðs, eí á lægi.
I3að kostar tiltölulega lítið, en getur afstýrt
stórskemdum á þilskipum og jafnvel mann-
tjóni, hvort sem er á opnum bátum eða
þilskipum. Á olíubátum (bátum með stein-
olíu gangvél) er hægt um vik, því þar má
gera ráð fyrir að alt af sé svo mikil olía
við hendina að verja megi nokkru til að
lægja sjó, ef á liggur; þó segja margir að
steinolian sé ekki góð ein, því hún dreifi
sér of fljótt, komi göt á olíulagið, en lýsi vilji
aftur á móti stundum vera of þykt og renna
of seint. Því sé bezt blanda af hvoru
tveggja. —
Hvert bezt sé, að hella úl feitinni, láta
hana í poka með hampi í, eða í »ýli«, skal
ég ekki dæma um, það getur verið undir
atvikum komið hvað bezt á við, og það sjá
vanir sjómenn lika fljótt, þegar á liggur.—
En ef brúka á poka eða »ýli« hygg ég að
gott væri að á nokkrum stöðum utan á
skipinu, t. d. á kinnungum og á afturenda
væru fest »augu« (kósar) með sterkum
streng i, líkt og ílagglínu, er draga mætti
pokann (»ýlinu«) að »auganu« með og
setja hann þar fastan, líkt og þegar flagg
er dregið á stangar hún, svo sjórinn gæti
ekki haggað honum, eins og vill verða,
þegar pokinn er að eins hengdur á borð-
stokkinn.
Eg skal nú ekki fjölyrða um þetta mál,
en óska þess, að sem allra flestir vildu taka
upp þann sið, að hafa nauðsynlegan út-
búnað til þess að geta á þenna hátt afstýrt
skemdum og manntjóni, ef háskann bæri
að liöndum — en það getur orðið þegar
minst varir —. Hið mikla tjón á mönnum
og munum á síðustu vetarvertíðum ætti að
vera sterkasta livötin fyrir alla, sem htut
eiga að máli, til þess að láta ekkert ógert,
er afstýra mætti öllum slysum.
Þar sem eins er ástatt og hér er, hvorki
björgunarstöðvar, né björgunarskip, ersér-
staklega nauðsynlegt, að hvert skip megi
sem mest treysta á sinn eigin útbúnað og
hafi innanborðs öll þau björgunartæki, er
auðið er að hafa, þar á meðal, þegar um
þilskip er að ræða, nægilega báta, sem geti
fleytt allri skipshöfninni vel, ef á liggur.
Á því á skipshöfnin fulla heimting og það
veit ég að öllum umhyggjusömum útgerð-
armönnum og skipstjórum er ljúft að sjá um.
Bjavni Sœmnndsson.
Um hreyfivélaaflið,
til notkunar við fiskiveiðar hér á landi.
Eptir Edilon Grímsson.
Frh. Þrátt fyrir það, að mikil eftirsókn
er nú eftir hreyfivélum siðustu ár, og
flestir telja þær alveg ómissandi í opna
báta og smá þilskip, þá þykja samt
margir ókostir við þær eins og þær nú
eru. Það var einróma álit Norðmanna, að
verksmiðjurnar þyrftu að leggja altkapp
á að gera vélarnar enn fullkomnari og
hentugri til brúkunar, einkum í fiskiskip
og þetta vildu þeir telja vist að tækist
eptir þeim umbótum sem þær hafa tekið
nú síðustu ár. Það er víst að nú eptir
sýningarnar í sumar, bæði í Bergen og
Porsgrund, að verksmiðjurnar leggja alt
kapp á þetta engu síður en áður. Það
sem menn vildu heimta var það, að
vélarnar væru sem léttastar og tækju
sem minst pláss upp og væru sem ein-
faldastar; nú eru sumar svo margbrotnar