Ægir - 01.01.1923, Blaðsíða 11

ÆGIR
5
hann einn aldrei varðveitt þjóð vora.
Því verður hann að fá stuðning frá sjáv-
arútveginum; og þeir að' styrkja hvor
annan. En því að eins má vænta þess,
að fulltrúar þjóðarinnar horti ekki rang-
eygðir til sjávarafurðanna, og líti þær til
annars en þess að ná tekjum í ríkis-
sjóðinn.
Fiskifélag íslands er stofnað i hlið-
stæðum tilgangi við Búnaðarfélagið, en
það heiir ekki ennþá haft hliðstæða að-
stöðu. Það á mjög fáa talsmenn á Al-
þingi og því færri eru sjómenn á þingi,
enda hafa íslenskir sjómenn til þessa
látið sig litlu skifta um stjórnmál þjóð-
arinnar, og elcki gælt þess, að þeir hafa
bæði þörf og rétt til þess að standa jafn-
fætis öðrum landsmönnum í þjóðarmál-
unum. En nú verða sjómennirnir að
rumska, og byrja með þvi, að ráða
sjáltir gerðum fjórðungs og fiskiþinga,
og íækka þar annara stétta mönnum,
enda Fiskifélag kent við fiskimenn.
Sjómenn verða að gera tillögur um
þau mál, sem snerta þeirra atvinnu.
Landbúnaðarmenn geta ekki af þekk-
ingu dæmt um nauðsynjar sjómanna-
stéttarinnar, og sjómenn standa eins að
vígi gagnvart landbúnaðinum. Þess vegna
verða sjómenn að fara að eiga fulltrúa
á Alþingi.
Fiskifélag Islands hefir þann tilgang
að styðja og efla alt það, er verða má
til framfara og umbóia í iiskveiðum
landsmanna á sjó, ám og vötnum, svo
þær megi verða sem arðvænastar þeim,
er hafa atvinnu af þeim, og landinu í
heild sinni. Pessum tilgangi nær félagið
því að eins, að það starfi í nánu sam-
bandi við sjómennina og löggjafa þjóð-
arinnar, og hafi talsverð fjárráð, sem
það mætti verja til ýmsra tilrauna bæði
með fiskiveiðar og fiskiafurðir.
Félagið á að geta bendingar um það,
ef hugsanlegt væri að ná fiski á ódýrari
hátt en nú þekkist. Félagið á að gera
rannsóknir á því, með hverjnm hætti,
fiskiafurðir verða að mestum notum t. d.
lifur, sem seld er úr landinu fj'rir Jítið
verð, unnin erl. og breytt í olíu og önn-
ur efni, og svo flutt i stórum stíl inn í
landið aftur, en íslendingar standa marg-
ir iðjulausir á torginu, og mundu fegnlr
þiggja starfa við þessa iðn. Fiskverkun
er dýr, og verður þess valdandi að sjó-
menn og útgerðarmenn gætu annars
borið meira frá borði, en sú er þar bót
í máli að verkunarkostnaðurinn rennur
til vinnuþurfandi landsmanna. En órann-
sakað er það, hvort nýjar verkunað-
ferðir gætu ekki skapað óþekta sölustaði,
og fisksölumálið er eitt, sem Fiskifélagið
á að hafa áhrit' á. Því ekki má það svo
ganga að fisksalan sé bitbein kaupsýslu-
inanna, að sami fiskur gangi kaupum
og sölum að óþörfu. Jafnvel sami fiskur
seldur 5—10 sinnum áður en hann kemst
á markaðsstaðinn.
Kaupmenn verða að sjá sér hag i
allri sinni umsetningu, en framleiðandi
og fiskimenn þola ekki að leggja í
skaut kaupmanna neinar auka eðaóþarfa-
tekjur.
Við rannsókn gæti margt nýtt komið
í ljós, sem yki og efldi sjávarframleiðslu
landsins, gerði hana fjölbreyttari og
tryggari en hún nú er, og það sem tals-
verðu máli gæti skift, er, ef það mætti
sanna að fleira borgaði sig að hirða, en
einan fiskbolinn.
Búnaðarfélag íslands hefir keypt marg-
ar og dýrar vélar, sem það notar til
jarðræktar, og rannsóknar á því, hvað
íslenzk náttúra gæti framleitt mest fyrir
landbúnaðinn, og ávextirnir af því starfi
eru þegar orðnir miklir, og enginn mun