Ægir - 01.06.1923, Blaðsíða 15

ÆGIR
101
Sjóraannaheimili.
í síðasta tölublaði Ægis var grein eftir
hr. Sigurbjörn Á. Gíslason um sjómanna-
heimili og nauðsyn á slíkri stofnun hér.
Sjómannalýðháskólastjóri Vilh. Rasch var
hér á ferð um mánaðamótin maí—júní
og hélt hér fundi með mönnum og hvatti
til, að hér yrði reist sjómannaheimili.
Hinn 8. júní hélt hann fund með nokkr-
um mönnum í kaupþingssalnum í Eim-
skipafélagshúsinu. Hafði aðgöngumiðum
verið útbýtt, og búist við að allir notuðu,
sem þeir voru sendir, en svo varð þó
ekki.
Borgarstjóri Zimsen setti fundinn og
flutti hr. Rasch síðan langt erindi um
sjómannaheimili í Danmörku og rekstur
þeirra, auk þess sýndi hann fundarmönn-
um myndir af ýmsum heimilum, þar á
meðal myndarlegu húsi, sem reist hefir
verið í þórshöfn á Færeyjum.
Eftir hann töluðu ýmsir og voru sam-
mála um, að á slíku heimili væri hér
þörf og var því þegar komið í fram-
kvæmd að lestrarstofur fyrir sjómenn
voru leigðar, þar sem þeir gætu hvílt sig,
lesið, ritað brét o. s. frv.
Eftir orðum hr. Rasch að dæma virt-
ust honum litlir örðugleikar að koma
sjómannaheimili hér á fót, og reynsla
hans í Danmörku og víðar heflr verið
sú, að slíkt væri ekki miklum örðugleik-
um bundið, húsið sjálft væri þyngsti
bagginn, en gestir, samkomur og veiting-
ar borguðu reksturskostnað. Það var hans
reynsla. Sömuleiðis benti hann á þá virð-
ingu er æðri sem lægri bera fyrir sjó-
mannaheimilum erlendis, og að menn
keppast um að koma á þær samkom-
ur, sem haldnar eru á þeim, hvort
heldur sé um guðsþjónustur eða al-
menna fyrirlestra að ræða. Hann nefndi
ljölda mörg dæmi er sýndu það, að öll-
um stéttum i þeim borgum og bæjum,
þar sem sjómannaheimili eru, er ant um
þau og hafa brennandi áhuga fyrir, að
þeim farnist vel — menn koma á sam-
komur ekki einungis til að sýna sig og
gera þannig skyldu sína, heldur oftast
þegar færi gefst að hlýða á guðs orð
sér til uppbyggingar eða fyrirlestra um
almenn efni, sér til fróðleiks.
Hr. Rasch þekkir heimili þessi í þeim
bæjum, þar sem siglingar eru talsverðar
og því ávalt gesta von, sem geta borgað
greiðann og í skarð þeirra, sem fara af
skipum koma menn frá heimilunum, svo
að einn kemur er annar fer og pening-
ar streyma til hússins; það er hinn rétti
gangur og eins og gefur að skilja þróast
þær stofnanir bezt í miklum hafna-
bæjum.
Þegar um sjómannaheimili hér er að
ræða, sem flestum þeim, er skilja störf
fiskimanna og farmanna þessa lands mun
bera saman um, að væri stofnun, sem
margt gott gæti af sér leitt, þá ber að í-
huga það mál vel og rækilega og ekki
dæma grein þessa svo, að hún eigi að
leggja hömlur fyrir fagra og nytsama
hugsjón.
Allir, sem á fundinum 8. júní mættu
voru sammála um þörf sjómannaheim-
ilis hér, og allir munu í hjarta sínu hafa
dáðst að hugsunarhætti þeirra manna,
áhuga og fégjöfum, sem hr. Rasch lýsti,
en enginn varð til og engan fýsti að
standa upp og segja: »Það sem hinn er-
lendi maður skýrir frá er fagurt og gott,
en sá hugsunarháttur manna og samtök
er um velliðan, mentun og góða siði
sjómanna ræðir, er ekki eins almennur
hér og Rasch hefir mætt erlendis og sönn-
un fyrir því er hinn fámenni hópur, sem
í salnum er. Vanti undirstöðu þá, vantar
mikið«. Þegar um slika stofnun er að