Ægir - 01.12.1923, Blaðsíða 7
ÆGIR
185
leiðing svo gífurlegrar skattabirgði, sem
nú hvílir á fiskveiðunum, hlýtur að verða
þeim til eyðileggingar ef ekki er aflétt
hið bráðasta. Menn geta lagt höfuð sín í
bleyti til þess að finna leiðir til þess að
komast úr fjárhagsörðugleikunum, sem
nú ríkja hér, en tæplega verða aðrar
leiðir fundnar en þær að spara sem mest
öll opinber gjöld og auka fiskframleiðsl-
una. Hvorttveggja er vel mögulegt; en
það er verkefni næsta Alþingis öðrum
fremur að finna hvernig á að fara að því.
Jón E. Bergsveinsson.
Aihngasemd:
í framanskráðu yfirliti er verðmæti
afla ýmsra helztu þjóða, er reka fisk-
veiðar getið. En i yfirliti þessu er Island
ekki nefnt á nafn, að öllum líkindum
þykir afli þess svo rýr.
Mönnum mun þykja það nýjar fréttir
að Spánverjar afli úr sjó fimtán sinnum
meira en íslendingar, en þess verður að
gæta, að i samanburði við mannfjölda,
er afli íslendinga meiri en landa þeirra,
sem talin eru upp. Spánverjar afla úr
sjó fyrir 15 miljónir sterlingspunda og
eru um 40 millijónir manna. íslending-
ar eru alls um 90—100 þúsundir og afla
úr sjó fyrir eina miljón sterlingspunda
og hve margir af þeim fjölda stunda
veiðar? Vegna skýrsluvöntunar er það
eitt af mörgu, sem hér er hulinn leynd-
ardómur, sem þrátt fyrir tilraunir er
ekki hægt að komast að. Það mætti helzt
komast að því með þessu dæmi. Sé afli
Færeyinga 7« af afla Islendinga og þurfi
2500 fiskimenn til að ná afla þeirra, þá
ætti að þurfa 10 þúsund Islendinga til
þess að veiða og færa á land afla hér.
Það er V« partur af þjóðinni allri, en
mun of hátt reiknað.
Þegar við gætum þess, að allir íbúar
hins íslenzka rikis eru að eins V« af íbúa-
tölu borgarinnar Kaupmannah., sem flestir
íslendingar hafaheyrt getið og fjöldi manna
komið til, og V* hluti þessarar litlu
þjóðar færir fisk á land sem er 25—30
miljónir króna virði, þá er ekki slaklega
að verið, en óskiljanlegt er það, að þjóð,
sem að eins telur 90—100 þúsund sálir,
flytur út vörur fyrir 40—45 miljónir kr.
auk þess, sem fæst daglega til matar úr
sjónum, skuli svelta, einkum þar, sem
landburður er mestur. Það er gnægð af
fiski og kjöti til matar, nóg ull til fata,
útflutningur skiftir tugum miljóna i krón-
um og menn eru svangir. Slíkt búskap-
arlag getur ekki heitið gott.
Fyrir fáum árum gerðu nokkrir menn
það að gamni sínu, að vega hreina þurra
vorull á móti cheviotpjötlu úr búð. A
annari skálinni var ull sem kostaði 2
krónur, en á hinni jafn þungi af cheviot,
og það var 45 króna virði.
Það er gott dæmi upp á búskapinn.
Ritstj.
.Saumur' frá Nantes.
Franska gufuskipið »Saumur« strand-
aði nýlega við »Johns Kapel« á Borg-
undarhólmi, og náðu tvö björgunarskip
Switzers því á flot.
Skip þetta er um 3000 smálestir og stóð
í grjóti milli stórra kletta að eins 60
metra frá landi, er björgunarskipin komu
á vettvang. Afturstefni og stýri var brotið
og farmrúm fult af sjó. Skipið var dregið
til Kaupmannahafnar og verður þar gert
við það. Aldur þess eru að eins þrjú ár,
en strandað hefir það tvisvar áður, í
bæði skifti í Eystrasalti og er þetta þriðja
sinn í sama farvatni. Það var á leið frá
Frakklandi til Finnlands.