Ægir - 01.01.1925, Side 25
ÆGIH
17
sinnum lengra varð bilið milli skips og
sjávarmáls i aðsogunum.
Fram undir kl. 11 um kvöldið var
ekki hægt að koma við neinum björgunar-
framkvæmdum. En þá sætli Þorleifur
lagi og komst svo nálægt skipinu, að
hann gat kallað til skipverja, og sagt
þeim að reyna að kasta línu í land.
Þeir gera tilraunar til þess, en árangurs-
lausar. Þá kallar Þorleifur aftur og segir
þeim að binda viðarbút við línuna. Þeir
binda þá björgunarhring við endann, og
tekst mönnum Þorleifs að vaða út í
brimið og ná í hringinn. Er þá komið
samband við land. Kaðallinn úr skipinu
er festur. En hann bar svo lágt, að við-
búið var, að brimaldan tæki mennina af
kaðlinum, áður en þeir kæmust alla leið.
Fer þá einn af mönnum Þorleifs út í
brimið, og heldur sér við kaðalinn úr
skipinu. Bundinn er kaðall um annan
mann Þorleifs, og veður hann út i brimið,
en Þorleifur skorðar sig í slórgrýti uppi
i fjöruborði og heldur í þann kaðal.
Þá taka skipverjar að feta sig eftir
skipskaðlinum. En svo fór sem varði.
Þegar þeir þreyttust skolaði brimið þeim
af kaðlinum. En mönnunum, sem voru
úli í briminu, tókst að ná i alla skip-
verja, og dróg Þorleifur þá jafnóðum til
sín. Fjórði maður tók við þeim af Þor-
leifi og leiddi þá upp á malarkambinn,
þar sem sjór náði ekki til þeirra.
Um miðnætti voru þeir allir komnir i
land óskaddaðir, nema hvað þeir höfðu
marist litilsháttar hér og þar i volkinu.
Þeir voru allir í góðu yfirlæti í Þoiláks-
höfn meðan þeir biðu ferðar suðar.
Um nóttina kl. 4—5 voru 5 tog-
arar komnir til Þorlákshafnar, er frétt
höfðu af strandinu, til þess að verða
skipverjum til bjargar. En bjálpar þeirra
þurfti ekki við.
Skipið er eitt af togurum Hellyers
Bros.-félagsins, er útgerð hefir i Hafnar-
firði. Var hann á leið hingað, til þess
að stunda hér veiðar; kom beina leið
frá Hull, og sá ekki land fyr eu um
seinan. Skipverjar voru 10. Flestir þeirra
munu hafa átt að fara af skipinu í
Hafnarfirði, og lslendingar að koma í
staðinn.
Hinn 17. janúar strandar mótorbátur
»Hákon« eígn Jóh. Eyfirðings, við Ós-
hlíð við ísafjarðardjúp. Var það i norð-
an veðri. Mannbjörg varð.
Hinn 14. janúar tók út mann af tog-
aranum »Snorra goða«, rétt fyrir utan
Gróttu; náðist maðurinn ekki. Hann
hét Björn Sæmundsson, búsettur á Berg-
staðastræti 40 í Beykjavík.
Hinn 15 bjargaði togarinn »Belgaum«,
skipstjóri Þórarinn Olgeirsson, bát með
9 mönnum frá Sandi undir jökli. Var
hvast mjög og drógu menn ekki. Er
»Belgaum« hafði skilað þessum bát, bauð
hann fram hjálp til þess að leita, væru
fleiri á sjó frá umhverfinu, en þetta var
síðasti báturinn, sem á sjó var.
Hinn 29. desember s. 1. sigldi togarinn
»SkalIagrímur« á stórt gufuskip »Inger
Benedicte«, sem lá á ytri höfninni, hlað-
ið kolum. Sökk »Inger Benedicte« að
vörmu spori en skipshöfnin komst upp
í togarann.
Hafnarstjóri gerði þegar ráðstafanir til
að merkja staðinn, þar sem skipið ligg-
ur á botni. Sjóréttur var þegar haldinn
út af slysinu. Skipstjóri »Skallagríms«,
Guðmundur Jónsson, var í landi um
jólin en hafði fengið í sinn stað, skip-
stjóra Guðmund Sigurjónsson til að vera
með skipið þessa ferð og var hann skip-
stjórinn er áreksturinn varð.