Ægir - 01.03.1928, Blaðsíða 13
ÆGIR
59
vestan. Ingiraundarklakkur er beint inn af
Faxaskeri, sést ekki á kortum, dýpi nál.
10 fm., brýtur víst eki nema í aftökum
því grunnið er mjög lítið og liggur í vari
af Heimaeyju. Sandagrunn er á öllum
kortum, þótt dýpi sé markað saráa og t.
d. á Bessa þá fellur þó mikið fyr á þvi.
A kortinu frá 1910 er á smágrunni sem
bggur á milli Einidrangs og Þrídranga,
dýpi 15 metrar en á enska kortinu frá
1923 aðeins 4 faðinar og mun það síðara
réttara, þvi fljótt brýtur þarna. Kargi
heitir skerjaklasi sá, sem liggur til norð-
vesturs af Þrídröngum, hann er mjög
hættulegur því skerin liggja um sjávar-
mál. í stefnu á Dalfjall inn af Þjófanefi
eru grynningar og einnig suður af suð-
austur horni Brandsins.
Farmenn ættu að forðast í miklu brimi
að fara vestan við Hellisey og ekki milli
Helliseyjar og Geldungs, því auk grynn-
inga, er sjór mjög úfinn á þessum stöðv-
um, vegna strauma.
Eg hefi ekki minnst á aðrar grynning-
ar, en upp að 12 fm. því ég býst ekki
við að bátar séu á sjó, ef brýtur á meira
dýpi, og mun ökluhæð þá alt að 40 ft.
Annars er mjög erfitt að mæla ölduhæð
og því mjög skiftar skoðanir um hve
háar öldur geta orðið, ég hefi lesið um
<30 til 90 feta háar öldur, og nú fyrir
stuttu í víðlesnu dönsku blaði um, að
öldur muni naumast geta orðið hærri en
45 til 50 fet.
Það væri óskandi og mjög nauðsynlegt
að lagaðar væru mestu skekkjurnar, sem
held fram að séu á sjókortunum, hér
1 kring um Vestmannaeyjar, því þær eru
^kki aðeins hættulegar fyrir báta héðan
111 Eyjum, heldur einnig fyrir stærri og
smærri skip, sem ]eið eiga hér um.
Að lokum bið ég þá, sem betur vita,
að leiðrétta, ef rangt væri með eitthvað
farið, sem máli skiftir, i frámanrituð-
um línum.
Þorst. Júnsson.
Herra Þorsteinn Jónsson í Laufási i
Vestmannaeyjum, hefur ritað skýringar
jiessar á siglingaleiðum kringum Eyjarnar
og á skilið þakkir allra fyrir. Mun hann
vera sá fyrsti, sem rennur á vaðið með
nákvæmar bendingar um galla sjókorta
og gefur um leið þær leiðbeiuingar, sem
í bráð geta úr þeim bætt og það er hin
rétta aðferð.
{ þessu sambandi má minnast á grein,
sem „Ægi“ barst frá ísafirði 28. sept. s. 1.
um strandmælingar við Island. Sú grein,
þótt réttmæt sé, er þannig orðuð, að
hún verður þvi inikla máli, litill stuðning-
ur. Skipstjórar strandferðaskipa lands-
ins munu allir safna gögnum og allir at-
hugulir fiskimenn, ættu að hafa sömu að-
ferð og Þorsteinn Jónsson i Laufási, að
gagnrýna sjókort okkar og um leið gefa
stéttarbræðrum sínum réttar bendingar
til bráðabirgða. Greinarhöfundur bendir á,
að sem fyrst verði mælt upp svæðið frá
Hornbjargi að Norðfirði, sökum þess,
að skip, sem á því svæði eru að veiðuin,
geta ekki komið undir land eða tekið firð-
ina vegna þess, nð i kortinu er engin
stranmæling til. Þetta er máske heldur
mikið sagt, því sjálft sjókortið segir ann-
að, en partakort og nákvæmari mælingar
á þessu og fleiri svæðuin með ströndum
fram, er bráðnauðsynlegt atriði og ætti
að koinast í framkvæmd hið fyrsta.
Eitt af mörgu lil að l'lýta fyrir fram-
kvæmdum er, að birta galla kortanna
þannig, að um leið og á þá er bent, komi
upplýsingar um hið rétta og enginn er
færari um að skýra rétt mið með rétt-
um örnefnum, en íslenskir fiskimenn hver
á sínum stað. Slíkar bendingar gætu flýtt
fyrir uppmælingastarfinu að mun.