Ægir - 01.11.1949, Blaðsíða 8

250
Æ G I R
Aflabrögð á Vestfjöráum í növember 1949.
SteingrimsfjorÖur og Bjarnarfjörður. Þar
var fremur rýr afli yfirleitt, enda sjald-
gjöfult. — Hólmavíkurbátar fóru 11 sjó-
ferðir hver og öfluðu mest 6500 kg í sjó-
ferð. —• Annars var aflafengur þeirra oft
frá 3000 til 4000 kg. — Smávélbátar fengu
reytingsafla, er á sjó varð lcomizt.
Djúpnvik. Jafnan var fremur tregur afli,
frá 3000 til 4000 kg af hausuðum og slægð-
um fiski. Vélb. Harpa var einn að veiðum
þarna, fór 17 sjóferðir i nóv. Auk þess
gengu af og til 4 smávélbátar frá Gjögri.
Súðnvík. Reytingsafli var er komizt var á
dýpri mið, en oft var farið í Djúpið, og
var aflinn þá oftast frá 3000 til 5000 kg.
Mestur afli í sjóferð var um 7000 kg. Mest
voru farnar 14 sjóferðir.
ísnfjörður. Afli var yfirleitt rýr, oftast
aðeins frá 3000 til 5000 kg i sjóferð, en
mest um 6500 kg. Flest voru farnar 12 sjó-
ferðir. — Dragnótabátarnir hættu um
miðjan mánuð, en tveir héldu úti fram und-
ir mánaðarlok. — Aflahæstur þar er að
vanda m.b. Mummi (Agnar Guðmundsson),
hefur fiskað fyrir 213 þiisund krónur frá
ishólms. Hafði þá þessi virðburðaríka ferð
tekið réttan hálfan mánuð.
En það er af „Sleipni“ að segja, að um
sumarið var sendur mótorbátur frá Ólafs-
vík vestur í eyjar til þess að draga hann
þaðan suður í Stykkishólm. Stýrði Níels
Gíslason, hóndi í Bíldsey, þeirri för. í
Stykkishólmi fór fram hráðabirgða viðgerð
á skipinu, svo að það gæti í samfloti með
„Den Lille“ orðið ferðafært vestur á Bíldu-
dal, en þar skyldi fara fram viðgerð á
„Sleipni“ og mikil endurbót.
Mastur og seglbúnað, sein „Sleipnir“
missti í upphafi hrakningsins, rak á Siglu-
nes á Barðaströnd. Flutti Snæbjörn í Her-
gilsey það heim til sín um sumarið, en
þangað lét Einar Markússon sækja það
undir haust.
júníbyrjun. — Tveir bátar voru á rækju-
veiðum, og öfluðu vel. Aflahærri báturinji
fékk 6 smál. í nóvember, og þykir það góð-
ur afli.
Hnifsdnlur. Jafnan rýr afli, frá 3000 til
4000 kg og' mest 6500 kg í sjóferð. Flestar
voru farnar 15 sjóferðir.
Bolungnvík. Afli var fremur tregur og
mjög misjafn. Aflaðist dável, er gaf á dýpri
mið. Mestur afli í sjóferð var um 7000 kg,
en meðalafli í sjóferð yfir mánuðinn að-
eins 3800 kg. Flestar voru farnar 14 sjó-
ferðir.
Suðuregri. Reytingsafli var jafnan, er
komizt varð til fiskjar, oftast frá 4000 til
5000 og mest 7000 kg í sjóferð. Mest voru
farnar 10 sjóferðir.
Flnteyri. Tregfiski var jafnan og sjald-
gjöfult, oftast 3000 til 4000 og mest 5000 kg
í sjóferð. Flest voru farnar 10 sjóferðir.
Frá Þingeyri var sama og ekki stundað-
ur sjór. Bátar byrjuðu fyrst síðustu daga
mánaðarins.
Bíldudnlur. At'li var afar rýr í mánuðin-
um. Bátar voru á línuveiðum af og til, en
reyndu líka með dragnót, en öfluðu jafnan
mjög illa.
Tálknnfjörður. Dragnótabáturinn þar
(Sæfari) lekk góða aflahrotu um miðjan
mánuðinn, fékk 50 til 60 körfur af kola i
veiðiferð. Annar hátur tók þá einnig upp
dragnótaveiðar, en ekki stóð aflhrotan
nema um vikutíma, og hættu bátarnir um
20. nóvember.
Pntreksfjörður. Afli var rýr og sjór mjög
slitrótt stundaður og einungis af fáum bát-
uin. Tveir bátar voru af og til á dragnót,
og tveir til þrír á línu. Aflafengur þeirra
var mjög rýr.