Ægir - 01.11.1949, Blaðsíða 16

258
Æ G I R
Suðurhöfn. Bœkistöð „Súðarinnar“ í Grœnlandi. Trillubáturinn frá Hafnarfirði, sem var með „Súðmni“.
250 þús. krónur, en raunverulegt hlutafé er
750 þús. kr., og er ríkissjóður stærsti hlut-
liafinn, en hlutur lians er skipið Súðin, sem
er reiknuð á 500 þús. krónur. Stjórn fé-
lagsins skipa: Davíð Ólafsson formaður, og
Gunnlaugur Briem, háðir fyrir ríkissjóð,
Erling Ellingsen, Jón Kjartansson og
Steindór Hjaltalín. En framkvæmdarstjóri
félagsins er Jóhannes Elíasson lögfræðing-
ur. Um útgerð af hálfu félagsins hefur ekki
\erið að ræða, því að siðastliðið sumar
keypti það aðeins fisk í Súðina af ísl. bát-
um, er stunduðu veiðar vestra, en Súðinni
liafði verið breytt með það fyrir augum, að
hægt væri að beita um borð í henni, ef með
Jjyrfti, svo og að gera að fiski og verka
hann í salt. Þá voru einnig geymdar i henni
jjær birgðir, sem bátarnir, er upp í hana
lögðu, þurftu með.“
„Hvenær lagði Súðarleiðangurinn af stað
vestur?“
„Við lögðum upp j>ann 11. júlí og vor-
um komnir vestur jjann 18., en j)á voru
Færeyingar og Norðmenn búnir að vera
þar við veiðar í læpa tvo mánuði.“
„Hvað voru margir bátar ráðnir til að
t'iska í Súðina?“
„Það voru upphaflega fimm stórir bátar
og 4 trililur. En að lokum fór svo, að stóru
bátarnir urðu ekki nema tveir, „Hafdísin“
79 rúml., er var samflota okkur vestur og
,,Papey“ frá Dúpavogi, 39 rúml., er kom
nokkuð síðar vestur en við. Trillurnar urðu
hins vegar fjórar og fluttum við þær vestur
með okkur, en tvær þeirra voru frá Akra-
nesi, ein frá Ólafsfirði og ein úr Hafnar-
firði.“
„Hve fjölmennar voru áhafnir fiskibát-
anna?“
„Á tveim trillunum voru 4 menn, en þrír
á tveim. Þessar áhafnir höfðu bækistöð
sina um borð í Súðinni og beittu lóðir sinar
þar. Á Papey var 11 manna áhöfn og' af
þeim héldu 4 til í Súðinni, því að þessi bát-
ur lét beita þar um borð. Hafdis stundaði
hins vegar alfarið „útilegu“, eins og við
köllum það, og á henni var 16 manna
áhöfn.“
„En livað er að segja um starfsfólkið í
Súðinni?"
„Þess má þegar geta, að mjög vel gekk
að fá fólk í þennan leiðangur, það er að
segja verkafólk. Sóttu miklu fleiri um að
komast þangað en við höfðum not fyrir.
Sjálfsagt hefur nýjungagirni nokkru um
valdið, en einnig' var þarna um að ræða
fasta vinnu og sæmilegt kaup. Við vorum
alls 42 á Súðinni, þar af 13 konur, en af
þeim unnu 8 við uppþvott, söltun og um-
stöflun fisks, en hinar við matseldun og
þjónustu. Kaup karla var 2 jnís. kr. á mán-
uði auk fæðis og miðað við 8 stunda vinnu-
dag. Vinnutíma þennan skyldu þeir hins
vegar inna af hendi jafnt að kvöldi sem