Ægir - 15.01.1965, Blaðsíða 24

18
ÆGIR
26. gr.
Þegar fiski er landað óslægðum skal slæging
og þvottur hefjast jafnskjótt og fiskurinn kemur
í aðgerðarhús.
Við flutning afla á ákvörðunarstað skal gæta
fyllsta þrifnaðar og varúðar, þannig að fiskur-
inn merjist ekki eða skemmist á annan hátt. Sér-
staklega gildir þetta, ef um er að ræða flutning
milli verstöðva, og skal þá nota yfirbreiðslur.
27. gr.
Ailur fiskur skal þveginn vandlega úr hreinu
vatni eða sjó strax eftir slægingu. Skal þess vel
gætt, að ekki séu eftir í kviðarholi leifar af lifur,
innyflum, æti eða blóði.
Aðrennsli þvottavatns skal vera svo mikið, að
það litist ekki verulega við þvottinn.
28. gr.
Sé fiskur ekki tekinn strax til vinnslu, skal ísa
hann nægilega.
VI. KAFLI
Þrif um borð í fisJciskipi og í landi.
29. gr.
Vatn og sjór, sem notaður er til þvotta á fiski,
fisklestum, löndunar- og flutningatækjum, fisk-
móttöku- og aðgerðarhúsum, skal fullnægja þeim
hreinlætiskröfum, sem almennt eru gerðar til
neyzluvatns.
30. gr.
I fiskiskipum, sem landa afla daglega, skal að
löndun lokinni þvo vandlega lest og lestarborð.
Einnig skal þvo þilfar og skilrúm á þilfari. Enn
fremur skal hreinsa lest og lestarborð með viður-
kenndu gerileyðandi efni að minnsta kosti viku-
lega, en oftar, ef þörf krefur.
31. gr.
í fiskiskipum, sem ekki landa afla daglega,
skal taka öll lestarborð upp á þilfar og þvo þau
og bursta vandlega eftir löndun. Lestin skal vand-
lega þvegin og úðuð með viðurkenndu gerileyðandi
efni.
32. gr.
Öll löndunar- og fiskflutningatæki skulu vera
hrein.
Bifreiðapalla skal þvo vandlega, eftir að fisk-
flutningi er lokið, og enn fremur, ef bifreiðin
hefur verið notuð til flutninga á úrgangi eða
öðru, sem skaðleg áhrif getur haft á gæði fisksins.
33. gr.
Fiskmóttöku- og aðgerðarhús ásamt öllum áhöld-
um skulu þvegin vandlega, eftir að aðgerð og
vinnslu er lokið.
Vikulega skal hreinsa þau með viðurkenndu
gerileyðandi efni, en oftar ef þörf krefur.
34. gr.
Hvar sem verður vart við slagvatnsskemmdir,
súr eða ýldu í viði, þar sem fiskur er geymdur,
skal hinn gallaði viður tafarlaust endurnýjaður.
VII. KAFLI
Ferskfiskmat.
35. gr.
Mat á ferskum fiski skal framkvæma við lönd-
un.
36. gr.
Netafiskur er því aðeins matshæfur, að hann
hafi verið flokkaður í fiskiskipi samkvæmt 22. gr.
og ísvarinn fiskur þarf að vera skráður eftir veiði-
dögum, sbr. 24. gr.
Ferskfiskeftirlitið metur ferskan fisk í þrjá
aðalflokka eftir gæðum, þannig:
1. fl. Fiskur, hæfur í alla matvælaframleiðslu.
2. fl. Fiskur, sem ekki er liæfur til frystingar,
en hæfur til verkunar í lægri gæðaflokka
saltfisks og skreiðar.
3. fl. Óvinnsluhæfur fiskur, t. d. fiskur, sem
ber merki um súr eða ýldu eða er mork-
inn úr netum.
Meta má í fleiri flokka, ef verðlagsgrundvöllur
eða aðrar ástæður gefa tilefni til.
Fiskmatsráð gefur eftirlitsmönnum fyrirmæli
um nánari skilgreining flokkanna.
38. gr.
Ferskfiskmat má framkvæma eftir aðstæðum
og samkvæmt samkomulagi hlutaðeigandi aðila.
T. d. má meta aflann í gæðaflokka, um leið og
honum er skipað upp. Einnig má taka ákveðið
sýnishorn af hverjum bifreiðafarmi, þegar hann
kemur í hús. Hver fiskur sýnishornsins er þá
metinn, og ræður niðurstaðan, í hvaða gæðaflokk
aflinn fer.
Ef um netafisk er að ræða, er hver flokkur
(sbr. 22. gr.) metinn fyrir sig, og skal eftirlits-
maður fylgjast með, að flokknum sé haldið að-
greindum.
Þegar landað er ísvörðum fiski, getur eftirlits-
maður stuðzt við skráðan aldur fisksins, en aldur-
inn einn sker ekki úr um gæðaflokk.
39. gr.
Hverjum bifreiðafarmi af fiski, sem metinn er
við uppskipun, skal fylgja kvittun frá eftirlits-
manni með matsniðurstöðum hans. Kvittun þessa
skal festa við vigtarseðil hlutaðeigandi skips.
40. gr.
Viðtakandi í vinnslustöð skal gæta þess, að
kvittun eftirlitsmanns fylgi fiskinum, og ber
honum að halda gæðaflokkum aðskildum.
41. gr.
Telji eftirlitsmaður, að meðferð aflans í fisk-
móttökustöð hafi verið ábótavant og ekki í sam-
ræmi við framangreindar reglur, hefur hann vald
til að stöðva vinnslu aflans.