Ægir - 01.03.1965, Blaðsíða 23

ÆGIR
89
ar Suðvestanlands á undanförnum árum,
en er nú óðum að tapa styrkleika sínum af
eðlilegum ástæðum. Ég tel meginástæður
Þess, að síldarmagnið hefur farið minnk-
aadi á suðvesturmiðunum s.l. 2—3 ár, séu
emkum þær, að vorgotssíldin hefur ekki
Sengið á þessi mið og í íslenzku síldar-
stofnana hafa ekki bætzt neinir verulega
sterkir árgangar síðan 1956 árgangurinn
k°m í gagnið um og eftir 1959. Talsvert
magn 2ja og 3ja ára síldar virtist vera á
miðunum við Vestmannaeyjar tvö s.l. sum-
Ur> þannig að árgangurinn frá 1961 gæti
verið góður. Hann hefur þó ekki gengið
í neinu verulegu magni á venjuleg mið
að haustlagi.
Oft líða nokkur ár milli sterkra ár-
ganga í hinum ýmsu síldarstofnum, og er
þess skemmst að minnast, að enginn sterk-
ur árgangur bættist í norska stofninn frá
því að 1950 árgangurinn kom í gagnið um
1954—56, unz 1959 árgangurinn fór að
hafa áhrif s.l. tvö ár. Ég tel þannig, að
íslenzku síldastofnarnir séu í nokkurri
lægð og muni ekki rétta við, fyrr en veru-
lega sterkur árgangur bætist í stofninn,
þ. e. nær 3—4 ára aldri. Hugsanlegt er, að
einn þeirra árganga, sem nú er að alast
3
Vlynd: Síldarleit v/s Ægis 5.—10. desember 196A. Þar sem langt er milli leiðarlína eins og t.d.
í Jökuldjúpi og í Miðnessjó, margleitaöi v/s Sólrún. Sjá nánar l meginmáli.