Ægir - 15.11.1965, Page 14
336
ÆGIR
en ekki er búizt við slíkri breytingu í ná-
inni framtíð. Ef marka má þær upplýs-
ingar, sem fengizt hafa um styrkleika ár-
ganganna, má vænta góðs afla á næsta
ári, en 1966 og 1967 er líklegt að um
snöggan samdrátt verði að ræða.
Labrador — þorskur: Aflinn náði há-
marki 1961, þegar talið er að gamla fisk-
inum, sem fékk að dafna í friði nokkur
ár vegna lítillar nýtingar, hafi bókstaf-
lega verið mokað upp. Nú er aflamagnið
komið undir nýju árgöngunum, eins og
annars staðar. Hins vegar er sóknin nú
tuttugföld, en aflinn aðeins tífaldur á
við það sem áður var. Þó að taka verði
þessum upplýsingum með fyrirvara, fer
afli vissulega minnkandi á þessum slóðum.
Nýfundnaland — þorskur: I þessum
kafla skýrslunnar er að finna þær athygl-
isverðu upplýsingar, að sókn rússneskra
veiðiskipa hefur í auknum mæli beinzt
að silfurlýsingi, sem árið 1933 nam 60%
af löndunum þeirra, en aðeins 25% árið
1962. Vegna þessara breytinga á veiðitil-
högun Rússanna og áhuga sumra þjóða,
er áður veiddu við Nýfundnaland, fyrir
Suður-Atlantshafi, að ógleymdu seinlæti
annarra við að byggja upp úthafsflota,
þarf ekki að búast við aukinni sókn í veið-
unum á þessu svæði næstu árin.
Ýsuaflinn við Nýfundnaland mun ekki
aukast fyrr en árin 1967—68. Þetta er
byggt á upplýsingum frá kanadiskum
rannsóknarleiðöngrum, sem ekki hafa
fundið neina sterka árganga nýlega. Síð-
asti sterki árgangurinn kom 1955 og olli
aukningu í veiðunum 1960—61.
Nýja England/Nova Scotia — þorskur:
Portúgalskir og spánskir togarar hafa
aldrei leitað verulega á þessi mið, og afla-
magnið gefur tæpast tilefni til að nokkur
brezkur frystitogari telji borga sig að
stunda þar veiðar.
Karfi: Þessi athyglisverði kafli skýrsl-
unnar er ekki bundinn við nein sérstök
mið, heldur byggður á karfaveiðunum yf-
irleitt. Þar kemur fram, að karfaaflinn
nær venjulega hámarki í byrjun veiða, en
dregst þá snögglega saman. Þetta sézt ljós-
lega af ástandinu á miðunum við Labra-
dor, þar sem 78 þús. lestir veiddust árið
1958 — fyrsta árið, sem veiðar voru stund-
aðar þar að ráði. Aflinn komst upp í
83 þús. lestir árið 1960, en féll svo niður
í 6 þús. lestir árið 1963. Svipaða sögu er
að segja af miðunum við Island, Austur-
Grænland, Austur-Nýfundnaland, Flemish
Cap og á Nýja Englandssvæðinu.
Þess sjást hins vegar merki, að hugs-
anlegt verði að endurvekja þessar veiðar
að einhverju leyti. Suðvestur af íslandi
eru karfamið, þar sem hægt er að fá
mikið aflamagn, ef aðeins finnst einhver
aðferð til að ná fiskinum. Af fjölda karfa-
seiða frá þessu svæði má búast við stór-
um stofni kynþroska karfa af báðum kynj-
um, en áður en hægt verður að telja þetta
nýjan nægtabrunn, verður að útiloka þann
möguleika að þetta geti verið hluti af
íslands—Austur-Grænlands stofninum,
sem þegar er mjög mikið nýttur.
(World Fishing).