Ægir - 01.04.1971, Qupperneq 11
Æ GIR
77
Mikið hefur verið rætt og ritað um hin-
ai’ miklu olíu- og gaslindir, sem fundizt
lafa við boranir á hafsbotni í Norðursjó
°S eins hvernig hagkvæmast yrði að flytja
°*mna og gasið til lands, án þess að hætta
Verði á mengun sjávar.
Vitað er, að erfitt getur verið að stöðva
mmleka frá neðansjávarborholum, ef eitt-
nvað færi úrskeiðis og má í því sambandi
^mia á, að langan tíma tók að stöðva leka
Ur borholu í Mexikóflóa, þar sem þúsund-
jr lítra af olíu streymdu daglega upp á yfir-
orðið og ollu miklu tjóni á dýralífi, bæði
1 sjó og á landi.
. Vegna hinnar miklu hættu á mengun
sJavar frá neðansjávarolíuborholum, hafa
menn lengi vellt fyrir sér ýmsum hug-
myndum um hvernig áhættuminnst væri
að ná olíunni og flytja til lands.
Hér að ofan birtist mynd af nýstárlegri
hugmynd, sem raunar skýrir sig sjálf. En
hún er í því fólgin að byggð verði fljótandi
„höfn“ úr stáli eða steinsteypu. Síð-
an yrði ,,höfninni“ lagt út í Norðursjó yfir
borholurnar. Reiknað er með að skip allt
að 250 þús. brl. geti lagst þar að til lestun-
ar. „Höfnin“ á að geta snúizt undan veðri
og vindi, þannig að ætíð verði skjól fyrir
skip inni í höfninni meðan á lestun stendur.
Hver veit nema íslenzk síldveiðiskip geti
í náinni framtíð leitað „hafnar“ í vondum
veðrum í slíkum „höfnum“ víða um Norð-
ursjó.
G. Ing.
allir sjómenn, eldri og yngri, þurfa að eignast bókina
EIMSK LESTRARBÓK handa sjómönnum
Þar er að finna ensk heiti á öllum hlutum á skipi og í dokk.
Auk þess er bókin góður leiðarrisir fyrir sjómenn
í erlendum höfnum.
BÓKAVERZLUN ISAFOLDAR.