Ægir - 01.10.1971, Blaðsíða 16

270
ÆGIR
þeim hætti, að um tvö aðalhrygningar-
svæði hlýtur að vera að ræða, við Suður-
land annarsvegar og Vestfirði hins vegar.
Síld
Ungsíldar frá í vor, eða frá sumarklaki
fyrra árs, varð ekki vart. Hegðun ársgam-
allar sumargotssíldar, sem jafnan heldur
sig inni á fjörðum, er þó þannig að stund-
um mun þurfa talsverða yfirlegu til þess
að finna hana og kanna magn hennar. Að
svo komnu máli verður þó ekki annað séð,
en sumarklak síldar frá 1970 og vorklakið
í ár hafi tekizt illa.
Loðna
Útbreiðslusvæði og magn loðnuseiða er
sýnt á 5. mynd og er það fyrir Vestur- og
Norðurlandi með svipuðu sniði og í fyrra.
Auk þess var ungloðna á takmörkuðu
svæði suðaustur frá Angmagsalik á Græn-
landi og fyrir Suðurlandi allt austur að
Hrollaugseyj um.
Eins og fram kemur á 5. mynd er aðal-
magn loðnuseiðanna að finna á fjórum til-
tölulega vel afmörkuðum svæðum:
1. Suðaustur frá Ingólfshöfða.
2. Fyrir Suður- og Suðvesturlandi, fi’á
Dyrhólaey vestur fyrir Reykjanes.
3. Á stóru svæði frá suðaustur til norð-
vesturs frá Vestfjörðum, 30—110 sjó-
mílur frá landi.
4. Frá Horni að Siglunesi, frá ströndinni
að ísbrún.
Á framangreindum svæðum fengust
yfirleitt um og yfir 1000 loðnuseiði í 1. sjó-
mílu togi. Yfir 10 þúsund seiði á sjómílu
fengust vestur af Látrabjargi, norðaustui'
Jan Mayen
4. MYND
YSUSEIDI
< 10 /X
10-100
!00- 300
U. mynd. Magn og útbreiðslusvæði ýsuseiða í júli-ágúst 1971.