Ægir - 01.12.1971, Blaðsíða 19

ÆGIR
369
myndu þeir, þegar þar að kæmi, beinakaup-
um sínum til þeirra aðila, sem hausskæru
og slódrægju síldina við söltun, auk þess
sem þeir gerðu þá ráð fyrir að salta sjálfir
í landi ísaða síld eins og árið áður. Þá sögðu
þeir, að búast mætti við auknu framboði
á landsaltaðri síld frá Kanada, Bretlands-
eyjum og víðar.
Sænsku fulltrúarnir sögðu aðspurðir, að
síldarkaupendur í Svíþjóð væru ekki reiðu-
búnir að gera neina fyrirframsamninga
við íslendinga um kaup á Hjaltlandssíld
fyrr en þá um haustið og þá einungis, ef
ekki væri betri síld að fá annarsstaðar og
svo framarlega sem íslendingar „kæmu
niður á jörðina“ í verðkröfum sínum.
Danir kváðust engan áhuga hafa á kaup-
um á Hjaltlandssíld frá Islendingum, þai'
sem nægilegt framboð væri annarsstaðar
frá á langtum ódýrari og að þeirra dómi
betur verkaðri síld.
Eins og kunnugt er nota Finnar árlega
nokkurt magn af nýsaltaðri síld, er nýjar
kartöflur koma á markaðinn. Tókst að
selja þangað um 4.000 tunnur af Hjalt-
landssíld og átti síldin að afgreiðast frá ís-
landi fyrir 25. júlí. Uppí þann samning
voru afgreiddar 3.219 tunnur en Finnar
voru óánægðir með hluta síldarinnar og
höfnuðu frekari kaupum. Þeir kváðust fá
ódýrari og betur verkaða síld annarsstaðar
frá.
Pólverjar voru ekki reiðubúnir að semja
um nein síldarkaup frá íslandi um sum-
arið og haustið, en er kom fram á vetur
sömdu þeir um kaup á 3.500 tunnum og
voru afgreiddar upp í þann samning 1315
tunnur af heilsaltaðri síld frá Hjaltlands-
miðum. (Sjá kaflann um Suðurlandssíld-
ina).
Rússar, sem voru meðal stærstu kaup-
enda Hjaltlandssíldar árið áður, neituðu al-
gjörlega að kaupa Hjaltlandssíld frá ís-
landi árið 1970, enda reyndist mikið af
Hjaltlandssíldinni, sem framvísað var til
þeirra 1969, ósamningshæf vara.
Reynt var að selja Hjaltlandssíld til
fleiri landa en án árangurs.
Er líða tók á sumarið tókst að selja einu
sænsku fyrirtæki nokkurt magn af Hjalt-
landssíld, sem lá þá óseld í íslenzkum höfn-
um. Síðar tókst að selja nokkrum sænsk-
um fyrirtækjum afganginn. Samtals voru
seldar til Svíþjóðar 6683 tunnur.
Saltað var á vertíðinni um borð í 5 síld-
veiðiskipum og nokkur skip fluttu ísaða
síld til söltunar í íslenzkum höfnum.
Söltunin skiptist sem hér segir eftir vik-
um (miðar er við losunardaga):
Sjósöltun Landsöltun Samtals
tunnur tunnur tunnur
Vikan 14/6-20/6 — 585 585
— 21/6-27/6 — 570 570
— 28/6- 4/7 — 852 852
— 5/7-11/7 — 425 425
— 12/7-18/7 830 — 830
— 19/7-25/7 900 962 1.862
— 26/7- 1/8 750 — 750
— 2/8- 8/8 1.200 — 1.200
— 9/8-15/8 — — —
— 16/8-22/8 1.720 310 2.030
— 23/8-29/8 1.690 335 2.025
— 30/8- 5/9 440 — 440
— 6/9-12/9 634 — 634
— 13/9-19/9 550 — 550
— 20/9-26/9 — 900 900
— 27/9- 3/10 — 331 331
8.714 5.270 13.984
Heilsaltaða síldin var öll hausskorin og
slógdregin eftir að hún barst á land, að
Póllandssíldinni undanskilinni, og er þar
að finna aðalskýringuna á mismuninum,
sem fram kemur í yfirliti þessu, á saltaðri
og útfluttri tunnutölu.
Söltunin um borð í einstökum veiðiskip-
um varð sem hér segir:
Guðrún Þorkelsdóttir 634 tunnur
Seley 2.130 —
Eldborg 4.610 —
Óskar Halldórsson 900 —
Óskar Magnússon 440 —
8.714 tunnur