Ægir - 01.11.1981, Síða 18

sem eins og eitt skuttogaraverð). En — til hvers er
að spara olíu, þegar það er allt tekið af mönnum
með næsta nýja togara?
Eini,, vannýtti fiskstofn“ við ísland, sem togar-
arnir gœtu svo sem veitt tæknilega séð, er kol-
munni. Fyrir 50 M.kr. má byggja og vélvæða
a.m.k. 5 fullkomnar kolmunnavinnslustöðvar,
sína í hverju landshorni. Eins og verðlagi á afurð-
um og vinnslukostnaði er nú háttað, er þó tæpast
hægt að greiða nema 1 krónu fyrir kílóið af
ísuðum kolmunna, þannig að fyrir 20.000 tonn,
sem þessar stöðvar ættu örugglega að geta annað í
sameiningu árlega, fengjust 20 M.kr. Enn á ný er
spurningin: Hverjum halda menn að detti í hug að
reyna að drýgja tekjurnar með þessu móti?
Ég vil að síðustu hætta á að nefna enn eitt dæmi,
svolítið flóknara og auðveldara að misskilja, dæmi
um hœrra verð fyrir tneiri aflagæði. £/það tækist
nú að hækka verð á afurðum um 15% vegna betri
hráefnisgæða þá þyrftu ein 40.000 tonn af
þorskafla togaranna, að hækka í gæðum eða t.d.
úr öðrum í fyrsta gæðaflokk til að ná 20. M kr.
verðmætisaukningu. Það getur verið að þetta sé
fræðilegur möguleiki, en hvers vegna ættu menn
að vera að leggja þetta á sig, ef það er tekið af
mönnum með nýjum togara um hæl?
Þessi dæmi eru gróft reiknuð eins og áður var
sagt og eingöngu ætluð til að undirstrika það enn
betur að yfirstœrð fiskiskipaflotans skyggir á alla
aðra þœtti, sem áhrif hafa á efnahagslega velferð
sjávarútvegsins, jafnvel olíukreppu og verðlag á
fiskmörkuðum.Þad verður ekki farið út í það nánar
hvernig við eigum að fara að því að snúa þessari
óheillaþróun við, þ.e. minnka skipastólinn. Það
hafa nýlega komið fram tillögur i þessum efnum,
bæði á Alþingi og í opinberu nefndaráliti og það eru
settar fram hugmyndir í þessari skýrslu þó vafamál
sé hversu langt Rannsóknaráð á að ganga í tillögu-
gerð. Þetta málefni kemur sjálfsagt rækilega til
umræðu hér í dag.
Ég þakka gott hljóð og vona að hér fari fram
málefnaleg og ,,viðsýn“ umræða að afloknum
framsöguerindum annarra frumntælenda.
Árni Benediktsson:
Athugasemdir við skýrslu
Rannsóknaráðs ríkisins
um þróun sjávarútvegs
Þess hefur verið óskað
að ég gerði athugasemd-
ir, ef ég hefði einhverjar,
við skýrslu þá sem hér er
til umræðu um þróun
sjávarútvegs. Þetta er
mér ljúft að gera.
í skýrslu þessari má
finna mikinn fróðleik og
þar kemur margt fram,
sem tímabært er að fjalla
nánar um og gera sér
gleggri grein fyrir. Þekking þeirra manna sem að
skýrslunni hafa staðið er mikil og nýtist vel við
úrlausn verkefnisins í flestum greinum, þó ekki
öllum. T.d. hefur ekki tekist að finna stærðfræði-
þekkingu þeirri sem nefndin hefur yfir að ráða
eðlilegan stað í skýrslunni. Nefndarmenn hafa
einnig aflað sér gagna þar sem helst var þess að
vænta að haldgóðar upplýsingar væri fyrir hendi-
Þetta allt veldur því að í skýrslunni er að finna
lifandis ósköp af gagnlegum og réttum upplýsing-
um. Margt er þó í skýrslunni sem ég hefði kosið að
öðru vísi væri orðað, niðurstöður hefði sums
staðar verið ögn ákveðnari. En aftur á móti eru
stundum lagðar fram ákveðnar niðurstöður þar
sem mér finnst vera meiri tvísýna um niðurstöður-
En ég mun ekki fjalla hér frekar um þá þætti
skýrslunnar sem ég er sammála í megindráttum.
heldur hitt að sums staðar er að finna rangaf
niðurstöður og fullyrðingar og mun ég taka það
fyrir fyrst. í öðru lagi finnst mér vanta veigamik'
inn þátt í forsendur fyrir þeirri niðurstöðu að ekki
megi vænta þess að afli aukist á íslandsmiðum að
neinu marki hvorki í bráð né lengd. í þriðja lag1
mun ég fjalla um 1. og 2. kafla skýrslunnar, um at'
rekstursgetu íslenskra fiskstofna, fiskveiðar,
þróun flota og stjórn veiða. En mér falla þesstr
kaflar þannig að best mundi að endursemja þá að
miklu leyti og mun ég gera lauslega tilraun til þess-
594 — ÆGIR