Ægir - 01.01.1989, Blaðsíða 14

6
ÆGIR
1/89
þús. tonn. Þetta orsakaðist bæði af
auknum afla í Héraðsdjúpi en sér-
staklega vegna veiða á nýjum
svæðum úti af Sléttu og Langanesi.
Um 2/3 hlutar aukins afla á djúp-
slóð 1986 fékkst á þessum nýju
miðum. Árið 1987 minnkaði aflinn
í rúm 7 þús. tonn. Sókn hefur
dregist saman um meira en helming
á árinu 1988 á norðausturmiðum
en afli hefur minnkað enn meira
og er gert ráð fyrir að hann verði
innan við 2500 tonn. Síðan árið
1986 hefur afli á sóknareiningu
farið minnkandi á norðaustur-
miðum úr 125 kg í 84 árið 1988.
Veiðar voru nú stundaðar í
fyrsta sinn á Rauða torginu austan
við Tangaflak eftir ítarlega könnun
í maí 1988. Fyrstu miðin fundust
reyndar þarna í leit Hafrannsókna-
stofnunar árið 1978, en þá voru
engar veiðar stundaðar á djúpslóð
við Austurland og afli minni á
Rauða torginu en fyrir norðan land.
Svo virðist sem mun meira sé af
karldýrum á þessu nýja svæði
heldur en á gamla Tangaflaks-
svæðinu. Sennilega tilheyra þessi
tvö svæði sama stofninum og
verða því framvegis bæði kölluð
Tangaflakssvæði (tafla 1). Áætl-
aður afli af þessu nýja svæði var
um 600 tonn árið 1988, en af öllu
Tangaflakssvæðinu 790 tonn.
í framhaldi af umræðunni um
ástand rækjustofna við Norðurland
og Austfirði er rétt að minnast á
ástand rækjustofna við Vesturland,
þ.e. Kolluál og við Eldey. Síðasttalda
svæðið telst reyndar með grunn-
slóðinni enda sérstakt stjórnunar-
svæði. Gífurlegur samdráttur hefur
orðið á rækjustofninum við Eldey
frá og með árinu 1987 og svipaða
sögu má líka segja um rækjustofn-
inn í Kolluál. Sami stofninn er
reyndar talinn vera bæði í Kolluál
og á sunnanverðum Breiðafirði og
kallast þá allt svæðið, við Snæfells-
nes. En hér verður einungis fjallað
um Kolluál þar sem mestöll rækjan
fæst. Að vísu var of mikið veitt af
rækju í Kolluál árið 1984 eða rúm
2800 tonn, en árin 1985-87 voru
veidd 1200-1560 tonn (tafla 1).
Afli á sóknareiningu var sæmilega
hár þangað til 1987 er hann féll í
50 kg úr 72-95 á árunum 1985-
87. Á árinu 1988 var afli á sóknar-
einingu enn lægri eða um 38 kg.
Afli inni á Breiðafirði var með
minnsta nióti eða langt innan við
200 tonn. Rækjuafli hverra undan-
farinna þriggja ára á móti afla á
sóknareiningu fjórða árið er í engu
samhengi á Kolluálssvæðinu. Sömu
sögu má segja um Eldeyjarstofn-
inn. Þegar hugað er að því hvað
annað gæti hafa breyst í lífríkinu
þá er það augljóst að þorskgengd
hefur ekki verið með meira móti
þessi síðustu ár. Hins vegar hafa
verið að vaxa upp tveir sterkir
árgangar af ýsu við landið einkum
Suður- og Vesturland. Þessir árgang-
ar eru frá árunum 1984 og 1985.
Samkvæmt rannsóknum Ólafs
Pálssonar á magainnihaldi ýsu í
nokkrum aldursflokkum er það
einkum tveggja ára ýsa sem étur
rækju og getur rækjan orðið allt að
36% (miðað við rúmmál) af maga-
innihaldi ýsunnar. Reyndar var
ekki athugað magainnihald eldri
ýsu en líklegt má telja að þriggja
ára ýsan hafi líka lyst á rækju. í
5. MYND - Meðalrækjuafli hverra þriggja ára, á móti afla
á sóknareiningu fjórða árið (merkt fjórða árinu).
Kg/klst 3. árið
Meðallífþyngd 2-3 ára ýsu hverra 2 ára (þús. tonn)
6. MYND - Meðallífþyngd tveggja og þriggja ára ýsu hverra
Neggja ára, á móti kg/klst þriðja árið (merkt með þriðja árinu).