Ægir - 01.02.1989, Síða 10
62
ÆGIR
2/89
manna á Böggvisstaðasandi,
1887.Byggðu þau sér hús og köll-
uðu Nýjabæ, stundum líka nefnt
Jónshús. Þannig eru þau frum-
byggjar Dalvíkur og margir afkom-
enda þeirra hafa sett svip á
staðinn. Sennilegt má telja að Jón
sé höfundur að Dalvíkurnafninu,
þó ekki sé það fullvíst.
Smám saman setja sig fleiri
niður á Dalvík og byggja yfir sig.
íbúafjöldi í Upsasókn
og á Dalvík
1801 96
1840 122
1860 136
1880 180
1901 328
1920 121
1940 311
1960 907
1980 1269
1988 1430
íbúatölur 1801-1901
Upsasókn, sem var heldur
stærra svæði en Dalvík. íbúa-
tölur 1920-1988 frá Dalvík.
iHeimild: Dalvikursaga -
Tölfræðihandbók Hagstofunnar)
Lífið snýst nær eingöngu um
sjóinn. Þó höfðu menn dálítinn
bústofn, sumir hverjir, sér til fram-
dráttar. Var það svo fram eftir
árum. Upsasókn náði yfir það sem
nú er að mestu talið til Dalvíkur-
bæjar. Árið 1910 eru íbúar sókn-
arinnar 313 og 10 árum síðar eru
þeir orðnir 436. Raunar voru þá
býli fleiri á svæðinu en nú er og
þetta fólk því ekki nærri allt búsett
á Dalvíkinni. í ársbyrjun 1946 er
sveitarfélaginu skipt. Bændur í
sveitinni vildu, margir hverjir,
ekki taka þátt í kostnaði við hafn-
arframkvæmdir á Dalvík, sem
voru mjög kostnaðarsamar. Var
hugmyndin um skiptin ekki alveg
ný og mun fleira hafa komið til.
Einhverjir Dalvíkingar töldu og
fara best á því að skipta
hreppnum. Deilur höfðu komið
upp og með skiptum væri þá
komið í veg fyrir áframhald þeirra.
Þannig varð til Dalvíkurhreppur
við sjóinn og áfram hét svo Svarf-
aðardalshreppur í sveitinni.
Á Dalvík fjölgar jafnt og þétt og
þar kom, 10. apríl 1974, að Dal-
vík er lögfestur kaupstaður.
1940 eru 1064 íbúar í Svarfað-
ardalshreppi (óskiptum) en á Dal-
vík voru þá 311 íbúar, þar af 1 30
Sjóbúð, algeng gerð: Samkvæmt uppdrætti Sigurðar P. Jónssonar.
framfærendur. Atvinnuskipting
meðal Dalvíkurbúa var þá sem hér
segir:
Landbúnað stunda 10
Fiskveiðar stunda 146
Iðnað stunda 83
Samgöngur stunda 19
Verslun stunda 26
Persónulega þjónustu stunda 9
Opinbera þjónustu stunda
Óstarfandi
Lífæðin - höfnin
Þegar vélbátarnir koma til sögu
við Sandinn árið 1906 eru engat
bryggjur né legufæri. Upp frá þvl
fjölgar bátunum töluvert ört og
stækka smám saman. ÚtvegS'
menn tileinkuðu sér nýjungarnat
fljótt og þannig hefur það
verið síðan.
Má hugsa sér hvaða erfiðleika
menn hafa mátt glíma við er bát'
arnir voru orðnir það stórir að ekk1
var unnt að kippa þeim undan sjo
á höndum. Að landa aflanum J
fjöruna var tæpast unnt. Úr stætt1
bátunum var aflinn fluttur á ár3'
bátum upp í fjöru. Bátunum var
lagt á leguna á víkinni. Menf
fundu fljótt nauðsyn þess að
bryggju til að athafna sig við. tJf'
gerðarmenn fóru því fljótlega ar)
koma sér upp bryggjustúfum. ,,Þ°r'
steinn Jónsson kaupmaður kott1
fyrstur upp sæmilegri trébryggju'
hann hafði líka stærsta útgerð-
Því næst kom bryggja Böggvl5'
staðabænda. Bryggjurnar urðu aH'
margar. Stærstar voru þó þessar
tvær ásamt kaupfélagsbryggjut1111
og Höepfnersbryggjunni, sem var
þar sem ytri hafnargarðurinn er
nú. - „Aldrei þótti fært að hata
fiskibáta við bryggjur, nema
meðan á út- og uppskipun stóð-
Þeir lágu við festar frammi í ^
unni, þótt ótryggt væri það, ef u
af bar með veður. „Það gátu lið’
heilu vikurnar svo, að ekki val
komist um borð í þá og þeir sukku