Ægir - 01.06.1989, Page 23
6/89
ÆGIR
307
Undanfa
Þei
rin ár hefur veiðin hjá
m á þessari tegund verið um 60
I Us- tonn á ári sem þeir hafa aðal-
®ga selt hausað og slægt til Kóreu,
a unnið í Surimi. Nýlega var
fre«< stofn endurmetin af fiski-
ingum og þeir reikna með,
amkvæmt nýjustu athugunum,
Q stofninn beri að minnsta kosti
• ^>us- tonna veiði. Ný-Sjálend-
séf3' iystu Þvt yfir Þeir ^tluðu
far ^ by88ta a bessum grunni og
s a 1 framleiðslu á dýrari afurðum
l'S' flökum, í stað þess að selja
Vi a f'Jtölulega óunnið til Kóreu.
ý ^Vja-Sjáland er um að ræða
frel^a aöra stofna sem ekki verður
„ ar IVst í þessari grein, en þeir
f u gefið af sér umtalsverða
tra,mleiðslu.
verð'r^ent'nu °8 Uruguay er tals-
Verið UPPby88'ng 08 hafa nýleSa
þgl tei<ln í notkun 29 stór skip.
rra helsta fisktegund er lýsingur
Ve 5r meÞ að á næsta ári
Urn ' beHdarveiði af þeirri tegund
haf b°,Þús. tonn. Þessir aðilar
þar ' vanclræðum með gæði,
þá um ab ræÞa þá hefð og
tiiei Pe^in§u sem við höfum
heim u °kkur- Samkvæmt mínum
°o , 'Uurn er þetta allt að koma til
með^ ,eru Þúnir að kaupa menn
°o i Þekkingu til að leiðbeina sér
ino °ma málum í rétt horf. íslend-
þessr afa aðeins orðið varir við
o„ a Sarr>keppni, Argentínumenn
*úsSurU8Uaybúar voru aÞ seiía
leiþa m.jPP í samning sem fram-
A|| att<' her á landi á síðasta ári.
hug sPessir ^ramleiðendur hafa
í (j^a hkra sig smám saman yfir
frarnllfx', fr^mleiöslu, aðallega
hefur k S U a fl°kum. Til þessa
f|uttur - 5tærSt' hluti aflans verið
SurimjUt ^ unninn eÞa unninn í
Surirtii
" j
IslenH' er sarr|keppnisvara sem
við á |!n^ar koma til með að keppa
Surim *!tU arum' framleiðendur á
' aaatla að aukning eftir-
spurnar á næstu árum verði svona
10-15% á ári. Fram til þessa hefur
þróun framleiðslunnar eingöngu
beinst að því að finna ódýrar eftir-
líkingar á vinsælum sjávarréttum
s.s. krabba, humri, rækju og svip-
uðum verðmætari afurðum hafsins.
Það kom fram á fundinum að þeir
aðilar sem að framleiðslu á Surimi
standa eru að þróa nýjar afurðir
sem ekki eru eftirlíkingar heldur
sjálfstæðar afurðir, þeir sögðu
ekki í hverju það væri fólgið, en
kannski fáum við fisk með súkku-
laðibragði o.þ.u.l.
í stuttu máli, þá bjuggust menn
við frekar erfiðari tímum og þeir
reiknuðu með að hefðbundinn
vinnsla og nýting á hefðbundnum
tegundum leiddi ekki til hagnaðar.
í gangi er mikil vinna við að búa til
ýmsar nýjar afurðir úr afgangsfiski
eins og afskurði og slíku, sem
byggjast á því að tæta hann upp
og binda síðan saman og móta í
allskonar fígúrur sem þeir geta
síðan sett í sósur og annað. Nú
þegar eru fyrirtæki farin að hanna
framleiðslulínu til að koma þessu í
kring og ef þeir útreikningar sem
þeir sýndu þarna eru réttir þá gæti
þetta orðið arðvænleg grein.
Réttarstaba sjávarútvegsins
Þriðja atriðið er síðan réttar-
staða sjávarútvegsins. Þar er eink-
um tvennt sem menn horfa til, það
er í fyrsta lagi dýravernd og hins
vegar sportveiðar. Dýraverndinni
höfum við fengið að kynnast aðeins
og þeim sjónarmiðum sem liggja
að baki. Þrjú meginatriði málsins
sem menn hafa verulegar áhyggjur
af, eru í fyrsta lagi ofvöxtur í þeim
stofnum sem hafa verið friðaðir og
víða eru farnir að spilla veiði.
Norski fulltrúinn lýsti því yfir að
Norðmenn hefðu miklar áhyggjur
af þessu vandamáli t.d. af vaxandi
selastofni. í Bandaríkjunum hafa
sæotrar verið friðaðir í áratugi, en
ofvöxtur er hlaupinn í tegundina
og er sæoturinn búinn að gjör-
spilla veiði á sæeyra, sem var
umtalsverður atvinnuvegur á vest-
urströndinni. Sæeyra er snígilteg-
und sem er í mjög háu verði í
Bandaríkjunum, en veiðar á
sæeyra eru nánast að leggjast af
vegna fyrrnefndrar friðunar sæot-
ursins. Annað sem þessi ofvöxtur
veldur er spilling á veiðarfærum
eða spilling á gæðum fisks sem við
könnumst vel við, t.d. ormavanda-
mál og slíkt.
Friðhelg dýr
Bandaríkjamenn eru mjög
hrifnir af listum og þeir hafa lista
yfir dýr sem ekki má drepa, það
þýðir að ef mönnum verður á að
drepa svona kvikindi í ógáti, þá
eru þeir umsvifalaust sviptir veiði-
leyfi og fá það ekki aftur. Veiði-
menn þurfa ekki að drepa nema
einn sæotur þá missa þeir veiði-
leyfið. Stundum er eins og Banda-
ríkjamenn haldi að heimurinn sé
Bandaríkin og þeirra lög eigi að
gilda fyrir aðrar þjóðir. Með teg-
undir sem eru á friðunarlista í
Bandaríkjunum má ekki versla, og
ef menn drepa þessi dýr í ógáti
eða af nauðsyn þar sem þessi dýr
fylgja með í öðrum afla, þá geta
heilar þjóðir lent á bannlista hjá
viðskiptamálaráðuneyti Banda-
ríkjanna. Nýlegt dæmi um það er
að þeir bönnuðu innflutning á tún-
fiski frá Suður-Ameríku vegna þess
að höfrungar voru drepnir við veið-
arnar.
Loks virðist vera að fara í gang
þróun þar fyrir vestan sem við
höfum óttast, dýrategundir eru
friðaðar á þennan hátt, en þau
verða að hafa eitthvað að eta og
fram koma kröfur og jafnvel reglur
um að eitthvað verði skilið eftir af
fæðu fyrir þau kvikindi. Meðal
annars má nefna að veiði á mein-
hadd í Kaliforníu hefur dregist
verulega saman vegna þess að
menn vildu skilja eftir fæðu fyrir
gráhvalinn, sem var svo mikið í
fréttum síðastliðinn vetur.