Ægir - 01.09.1989, Blaðsíða 22

470
ÆGIR
9/89
RAÐSTEFNA
um öryggi og vinnuaðstöðu í
fiskiskipum
Inngangur
Dagana 22. til 24. ágúst 1989
var haldinn í borginni Rimouski í
Quebecfylki í Kanada alþjóðleg
ráðstefna þar sem fjallað var um
öryggi og vinnuaðstöðu í fiskiskip-
um. Ráðstefnuna sóttu um 250
manns frá 24 löndum. Þetta mun
vera fyrsta alþjóðlega ráðstefnan
um öryggi fiskiskipa sem haldin er
í rúm 20 ár. Þátttakendur frá ís-
landi voru 5: Helgi Laxdal frá
Farmanna- og fiskimannasam-
bandi íslands, Jónas Haraldsson
frá Landssambandi ísl. útvegs-
manna, Magnús Jóhannesson ogt
Páll Hjartarson frá Siglingamála-
stofnun ríkisins. Auk þess sat ráð-
stefnuna Pétur Th. Pétursson,
framkvæmdastjóri, Björgunarnets-
ins Markús hf.
Efni ráðstefnunnar var mjög yfir-
gripsmikið og voru fluttir 54 fyrir-
lestrar á ráðstefnunni. Til að gefa
nokkra hugmynd um umfang ráð-
stefnunnar skulu nefndir helstu
málaflokkarnir sem ræddir voru:
1. Slysaskráning.
2. Oryggi við vinnu og aðbún-
aður áhafnar.
3. Stöðugleiki skipa.
4. Björgunarbúnaður.
5. Slysa- og læknishjálp fyrir
fiskimenn.
Greinargerð fulltrúa Islands á alþjóð-
legri ráðstefnu í Kanada um öryggi og
vinnuaðstöðu í fiskiskipum.
6. Öryggisfræðsla.
7. Rannsóknir á vinnuumhverfi.
í tengslum við ráðstefnuna var
haldinn sérstakur fundur um
þjálfun og öryggisfræðslu fyrir
fiskimenn fyrri hluta föstudagsins
25. ágúst, þar sem kynnt var staða
þjálfunar og öryggisfræðslumál
fyrir fiskimenn í nokkrum löndum,
einkum í Bandaríkjunum, Kan-
ada, Spáni og Noregi.
Fyrir ráðstefnunni stóð Háskól-
inn í Rimouski í samvinnu við
kanadísku strandgæsluna, en
Alþjóðasilgingamálastofnunin og
Alþjóðavinnumálastofnunin tóku
einnig þátt í undirbúningi ráð-
stefnunnar.
Almenn efnisumfjöllun
Efni fyrirlestra má í grófum
dráttum skipta í þrennt:
í fyrsta lagi fýrirlestra þar sem
greint var frá ástandi öryggismála
s.s. slysatíðni og við hvaða vanda-
mál væri að glíma hjá einstökum
löndum. í öðru lagi voru fyrir-
lestrar þar sem greint var frá
aðgerðum stjórnvalda í einstökum
ríkjum til að bæta öryggi og
aðbúnað fiskimanna og í þriðja
lagi fyrirlestrar þar sem greint var
frá rannsóknum sem gerðar hafa
verið eða unnið er að til að bæta
öryggi og aðbúnað íiskimanna.
Á raðstefnunni kom greinilega
fram hversu gífurlegur munur er á
ástandi öryggismála fiskimanna í
þróunarlöndunum annars vegar
og í hinum þróuðu ríkjum hins
vegar. Vandamál þróunarland-
anna eru ekki eingöngu tæknilegs
og fjárhagslegs eðlis heldur oft á
tíðum trúarlegs eðlis. Ýmis hjátrú
og hindurvitni gera það að verkum
að erfitt er að fá fiskimenn í þróun-
arlöndunum til þess að taka upp
notkun á ýmiss konar einföldum
björgunarbúnaði.
Þá kom fram að mörg ríki leggja
nú aukna áherslu á bætta skrán-
ingu slysa á sjó, en skráning slysa
sem verða við fiskveiðar hefur
verið mjög ófullkomin og því oft
erfitt að gera sér grein fyrir því
hvar og hvernig slysin verða.
Aðilum sem fjölluðu um skrán-
ingu slysa á ráðstefnunni bar
saman um að leggja bæri mun
meiri áherslu á þennan þátt en
gert hefur verið og æskilegt væri
að komið yrði á fót sem mest sarn-
ræmdri skráningu í öllum löndum,
þannig að bera mætti saman
ástandið í einstökum löndum og
auðvelda þannig alþjóðlega sam-
vinnu við lausn einstakra vanda-
mála.
Hvað varðar aðgerðir stjórn-
valda í einstökum ríkjum vöktu
athygli fyrirhugaðar aðgerðir
Bandaríkjamanna og Kanada-
manna þ.á m. auknar kröfur um
menntun og þjálfun áhafna fiski-
skipa svo og hert eftirlit nieð
öryggi fiskiskipa. Einnig var