Ægir - 01.04.1990, Blaðsíða 31

4/90
ÆGIR
195
tæki verða að vera fjárhagslega
sterk til þess að geta keppt á hrá-
e n'srr|arkaði og til þess að geta
staðist þær freistingar sem erlendir
aðilar í sjávarútvegi munu í
auknum mæli leggja fyrir fjársvelt
1 'a stödd íslensk sjávarútvegsfyrir-
tæki. Ég tel samstarf við erlenda
aðila alls ekki þurfa að vera af
'nu slæma, en ég vil að það sé
sarnstarf, ekki yfirtaka og til slíkrar
samvinnu komi þegar sam-
eppnisskilyrði eru orðin jöfn.
Samskipti fiskvinnslunnar við
'nnlent bankakerfi þarf að bæta og
na til fjármögnunarkerfi fyrirfisk-
^'nnsluna sem gerir henni kleift að
iármagna starfsemi sína í líkingu
yið erlenda fiskvinnslu.
Stytta leið að neytendum
1 markaðsstarfseminni þarf að
alda áfram því sem hefur verið
ofarlega á stefnuskrá stóru fisk-
sölufyrirtækjanna á undanförnum
árum að fækka milliliðum og færa
Sl8 nær neytandanum. Sjávarút-
Vegurinn verður að móta sér lang-
t'mastefnu þar sem fyrst og fremst
markmiðið að atvinnugreinin í
heild, veiðar og vinnsla, sé sam-
kePpnisfær við fyrirtæki í sjávarút-
Vegi í öðrum löndum.
Lokaorð
25-30% af þjóðartekjum eiga
nPpruna sinn í sjávarútvegi, rúm-
lega 50% af gjaldeyristekjum og
yfir 70% af verðmæti vöruútflutn-
lngsins. Til samanburðar eru sjáv-
^rafurðir 2-6% af verðmæti vöru-
utflutnings hjá samkeppnisaðilum
°kkar, eins og Norðmönnum og
kanadamönnum.
I þessum löndum er sjávarút-
Vegur grundvallaratvinnuvegur í
jaðarsamfélögum þessara þjóða,
Pað er því Ijóst að þessar þjóðir
eru reiðubúnar til að beita miklum
tármunum í styrkjum á beinan
eða óbeinan hátt til þessara svæða
til að viðhalda þar byggð.
Sameiginleg sjávarútvegsstefna
Evrópubandalagsins flytur til sjáv-
arútvegs bandalagsins marga mill-
jarða króna árlega í beinum og
óbeinum styrkjum.
Pessi sérstaða okkar að byggja
svo mjög á sjávarútvegi hlýtur að
hafa áhrif á mat okkar á þeirri
þróun sem nú á sér stað innan
Evrópubandalagsins. Við verðum
að gera okkur grein fyrir að
umræðan um aukið frelsi í við-
skiptum með þjónustu, fjármagn,
ásamt frelsi í viðskiptum með iðn-
aðarvörur snýst um þessi atriði en
ekki um viðskipti með sjávarafurð-
ir. Evrópubandalagið hefur
markað sameiginlega stefnu í
landbúnaðar- og sjávarútvegs-
málum sem byggir á öðrum leik-
reglum en viðskipti með iðnaðar-
vörur.
Við skulum hins vegar gera
okkur grein fyrir því að breyting-
arnar í Evrópu eru raunveruleiki
og þær munu hafa áhrif hér á landi
hvort sem okkur líkar betur eða
verr og því skulum við fara að
undirbúa íslenskan sjávarútveg
undir þessar breytingar hvort sem
við náum viðbótarsamningum eða
ekki.
íslenskur sjávarútvegur hefur
forskot á flestar sjávarútvegsþjóðir
í heiminum í dag. Við eigum
skipin og fiskvinnsluhúsin og
tæknina. Við þurfum ekki neinar
nýjar fjárfestingar, við eigum
góðan orðstír meðal fiskneyslu-
þjóða fyrir hágæðaframleiðslu og
við eigum sterk fisksölufyrirtæki
og þekkingu til að aðlaga okkur
breytingum á markaðnum. Þessa
samsetningu þurfum við að nýta
okkur til þess að geta verið áfram
forystuþjóð í sjávarútvegi og í við-
skiptum með sjávarafurðir á næsta
áratug.
Höfundur er framkvæmdastjóri Sölu-
sambands ísl. fiskframleiðenda.
Nýjung!

_ JÓVÉLAR HF
SKEIÐARÁS 10, GARÐABÆ.S 91-53455
Telex 2085 INDEX IS. Telefax 91-53616