Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Qupperneq 20

94
Tímarit lögfræBinga
1948. Kaupgjaldsvísitalan var kölluð 100 1939, en síðan
hefur hún meira en þrefaldast. Brot, sem 1000 króna
sekt hefði verið dæmd fyrir þá, mundi nú varða að minnsta
kosti 3000 króna sekt. Þetta verður að hafa í huga, þegar
eitthvert ákvæði í lögum um meðferð opinberra mála er
bundið við sekt þá, sem við broti er lögð í lögum, sem
sett eru fyrir 8. marz 1948, og þó sérstaklega, ef lögin
eru sett fyrir 1940.
Þriðja skilyrði er það, að fram sé komin skýrsla eins
lögreglumanns eða annars opinbers starfsmanns eða önn-
ur jafn góð gögn. Borið gæti það við, að sökunautur væri
þeim nauðsynjum haldinn, að honum væri eigi unnt að
sækja dómþing, án þess að dómara yrði það kunnugt.
Ákvæðið um sektahæð sýnist eiga að skilja svo, að það
eitt skipti máli, hversu há sektin muni verða in concreto,
en ekki hitt, hvort sú refsing, sem er lögð við brotinu í
lögum, geti orðið hærri. Ef um upptöku eignar er að tefla,
verður 113. gr. ekki notuð. Flest brota þeirra, sem 113.
gr. tekur til, eru mjög einföld, oftast svonefnd lögreglu-
brot, og gildir það um flest þeirra, að óhætt er að lúka
málum vegna þeirra með fljótum og einföldum hætti.
Um áfrýjun dóma í málum þessum gilda inar almennu
reglur XXII. kafla laganna. Ætla má, að dómsmálaráð-
herra muni áfrýja slíkum dómum af sjálfsdáðum eða eftir
beiðni aðilja, ef skilyrði til dómsálagningar eftir 113. gr.
hafa ekki verið fyrir hendi, nauðsynjar hafa bannað að-
ilja að koma fyrir dóm eða ef hann hefur orðið annað
hvort of hart úti eða allt of vægilega hefur verið með
hann farið.
b. Þegar sökunautur hefur gefið skýrslur fyrir dónn,
svo sem venjulegt er, þá er saksóknarvald héraðsdómara
alltakmarkað og þrengt frá því, sem verið hefur. Honum
er einungis heimilt að ákveða saksókn, ef játning söku-
nautar, sem ekki veikist af öðrum atriðum, er fengin, og
annars er vafalaust bæði um staðreyndir og notkun laga-
fyrirmæla. Ef vafi má vera um einhver atriði, sem máli
skipta, þá skal dómari bera mál undir dómsmálaráðherra.